homyo

درطب هومیوپاتی تلاش می‌شود تا با تقویت سیستم‌های ایمنی، هورمونی، عصبی و مکانیسم‌های فیزیولوژیک، بدن انسان را در شرایط ایده‌ال نگه داشت.  تسکین علایم بیماری کاربرد نداشته بلکه سبب تقویت بدن شده و ریشه بیماری را در بدن درمان می کند. ب هومیوپاتی می تواند مکمل خوبی در کنار پزشکی باشد.

سؤال: هومیوپاتى در زمینه چه بیمارى هایى کاربرد دارد؟

پاسخ: هومیوپاتى سیستم درمانى کاملى به موازات پزشکى رایج مى باشد، بدان گونه که از بیمارى هاى حادى نظیر سرماخوردگى و اسهال و استفراغ گرفته تا بیمارى هاى مزمنى نظیر سرطان ها و ایدز را مى تواند تحت درمان قرار بدهد. همچنین در حوادثى مثل شوک ها، پیچ خوردگى ها، شکستگى ها و ترمیم زخم ها و سوختگى ها کاربرد دارد. لکن در زمینه یک سرى از بیمارى ها درصد موفقیت، خیلى بالا و در بعضى دیگر درصد موفقیت، خیلى پایین مى باشد. مثلاً در بیمارى هایى مانند سردرد، سینوزیت، حساسیت هاى فصلى، مشکلات تیروئید، مشکلات قلبى و ریوى بخصوص آسم، کیست هاى سینه، ناراحتى هاى گوارشى دردهاى معده و ورم معده، سنگ هاى کلیوى، ناراحتى هاى ادرارى، اختلالات جنسى مثل سردمزاجى یا میل جنسى بیش از حد، مشکلات زنان و زایمان مانند نازایى و دیرزایى، فیبروم هاى رحمى، کیست هاى تخمدان و اختلالات پریود و دردهاى قبل از آن، دردهاى استخوانى و عضلانى و مشکلات پوستى و بخصوص مسائل روحى روانى نظیر افسردگى، اضطراب ها درصد موفقیت بسیار بالا مى باشد. ولى در بیمارى هایى مانند سرطان ها، M.S  و ایدز درصد موفقیت بسیار پایین است.

س: آیا در انتخاب همسر نیز مى توان از هومیوپاتى بهره جست؟

پ: از آنجایى که شرح حال گیرى هومیوپاتى بسیار دقیق مى باشد و تمام جنبه هاى شخصیتى، بیمارى ها و عادات فرد بررسى مى گردند، در تلفیق با ملاک هاى انتخاب همسر مى تواند کمک کننده باشد. همچنین مى توان در انتخاب کارمندان و رؤسای یک واحد سازمانى نیز از این روش شرح حال گیرى بهره برد.

س: محدودیت هاى هومیوپاتى چیست و علل آن کدامند؟

پ: به طور کلى ما نباید با روش درمانى هومیوپاتى با تعصب بى مورد برخورد کنیم، چرا که هدف، بهبودى بیمار در کوتاهترین، ایمن ترین و کم خرج ترین راه مى باشد. لذا مثلاً در مورد آپاندیسیت که ما فرصت کوتاهى داریم، باید تکلیف مریض را حداکثر در طى 24 ساعت معلوم نماییم. در این موارد ما داروى هومیوپاتى را تجویز کرده، لکن بیمار را سریعاً به بیمارستان معرفى مى کنیم. چنانچه داروى هومیوپاتى دقیق انتخاب شده باشد، بیمار لزومى به جراحى پیدا نخواهد کرد، در غیر این صورت بیمار باید حتماً جراحى شود. پس در این مورد محدودیت ما به علت زمان بوده است.

در بیمارى هایى مانند سرطان یا ایدز هرچند که اخبارى از بهبودى این بیمارى ها توسط هومیوپاتى در رادیو و تلویزیون اعلام شده است، اما دست ما بسیار بسته مى باشد و درصد موفقیت در این گونه بیمارى هاى پیشرفته قابل مقایسه با درصد موفقیت در دیگر بیمارى هاى غیرپیشرفته نمى باشد. در اینجا محدودیت ما به خاطر نیروى حیاتى بسیار تحلیل رفته فرد است. محدودیت دیگر هومیوپاتى در مورد بیمارانى است که سالیان سال از داروهاى سنگینى مانند کورتون ها، هورمون ها، مخدرها، داروهاى شیمى درمانى و یا داروهایى نظیر لیتیوم و هالوپیریدول استفاده کرده اند. البته سابقه استفاده کردن از این داروها مغایرت صد در صد با استفاده از داروهاى هومیوپاتى ندارد، لکن در این موارد مدت درمان بسیار بسیار طولانى خواهد بود و یا اینکه بیرون ریزى هاى شدیدى (Aggrevations) را بیمار مى بایست تحمل کند که بسیارى از اوقات این دو مورد ذکرشده خارج از تحمل بیمار مى باشد.

محدودیت دیگر هومیوپاتى در حوادث مى باشد. مثلاً در مورد شکستگى استخوان ها، شما الزاماً مى بایست استخوان را جا انداخته و گچ گیرى نمایید، اما مى توان در این موارد نوعى داروى هومیوپاتى را تجویز کرد که طول مدت جوش خوردن شکستگى را کوتاه نماید و یا رگ پاره شده را حتماً باید با جراحى ترمیم کرد ولى باز مى توان با داروى هومیوپاتى زمان بهبودى را تسریع نمود.

از دیگر موارد محدودیت هومیوپاتى روش زندگى فردى مى باشد. به عنوان مثال کسى که شغل او پر از استرس هاى کارى است، داروهاى هومیوپاتى بر او کم اثرتر خواهند بود، چرا که انرژى فرد دائماً در حال تحلیل رفتن است و یا اگر مثلاً شغل فرد با بى خوابى همراه باشد طبیعتاً این بى خوابى یک سرى مشکلات جسمى و روحى را براى او به همراه خواهد داشت.

س: طول مدت درمان براى هر بیمارى چقدر خواهد بود؟

پ: این سؤالى است که اکثر مراجعه کنندگان معمولاً از پزشک هومیوپات خود مى پرسند اما باید ذکر کرد که به هیچ عنوان این سؤال پاسخ مشخصى ندارد به این دلایل که:

1. هرچه سن بیمار پایین تر باشد، عمق بیمارى کمتر و طول مدت درمان کوتاهتر خواهد بود.

2. اگر بیمارى ارثى باشد، چون عمق بیمارى بیشتر است، طول مدت درمان طولانى تر خواهد بود.

3. هرچه تعداد بیمارى هایى که یک فرد دارد بیشتر باشد، طول مدت درمان طولانى تر خواهد بود.

4. چنانچه بیمار مجبور به استفاده از داروهاى شیمیایى باشد، مثل استفاده از داروهایى نظیر انسولین، داروهاى فشارخون و داروهاى اعصاب، طول مدت درمان بیشتر خواهد بود.

5. چنانچه فرد بهداشت شغلى، روانى، غذایى و… را رعایت نکند، طول مدت درمان نیز بیشتر خواهد بود.

6. در این میان پاسخ بدن فرد به داروهاى هومیوپاتى را نیز باید ذکر کرد. چرا که در تجربه مشاهده کرده ام که در بعضى از خانواده ها داروى هومیوپاتى به راحتى و به طور کلاسیک و در بعضى دیگر به سختى و به کندى عمل مى کند.

نهایتاً شما بایستى که به هومیوپاتى به چشم یک نیاز طبیعى بدن نگاه کرده و هر ماهه بدن خود را تنظیم نمائید هرچند که بعد از مدتى پزشک شما فاصله دیدارهاى بعدى شما را به 2، 4، 6 و حتى 12 ماه بعد موکول خواهد نمود.

س: آیا هومیوپاتى تلقین است؟

پ: مسلماً خیر، چرا که هومیوپاتى در گیاه پزشکى و دامپزشکى نیز کاربرد دارد و هم اکنون در کشور ما دامپزشکانى هستند که از این شیوه درمانى استفاده مى کنند، لکن باید دانست که روش تلقین درمانى نیز وجود دارد که متفاوت از هومیوپاتى مى باشد. شما مى توانید با تلقین براى خود سرطان درست کنید و یا حتى آن را معالجه نمایید ولى مسلماً براى این کار نیاز به انرژى زیاد و ساعت ها وقت مى باشد در حالى که در هومیوپاتى بیمار بدون آنکه بخواهد تمرکز خاصى را انجام دهد و یا وقت خاصى را براى درمان خود صرف کند، بهبودى مى یابد و این در موارد حاد کاملاً واضح است. به طورى که اغلب در این موارد فقط نام معجزه را مى شود بر آن نهاد. بسیارى از بیماران من بوده اند که با اسهال و استفراغ حاد و یا آنفلوانزاى حاد با حال عمومى کاملاً بد مراجعه کردند ولى با کمک داروهاى هومیوپاتى در طى 24 ساعت و یا حتى هنگام خارج شدن از مطب کاملاً بهبود یافته بودند.

ولى به هر حال این واقعیت وجود دارد که اگر فردى به پزشک خود اعتقاد داشته باشد (صرفنظر از نوع طب به کار رفته) بهتر و سریع تر نتیجه مى گیرد.

س: آیا هومیوپاتى را در زنان حامله و نوزادان نیز مى توان به کار برد؟

پ: بله، چرا که داروهاى هومیوپاتى در مقادیر تجویزشده عارضه اى جانبى ندارند لذا نوزادان و خانم هاى باردار حتى در سه ماهه اول حاملگى نیز مى توانند از آنها استفاده بکنند و اصولاً از آنجایى که فرزندان، بسیارى از حالات ذهنى و جسمى خود را از والدین شان به ارث مى برند، توصیه مى کنم کسانى که هنوز ازدواج نکرده اند و یا هنوز بچه دار نشده اند هرچه سریعتر، صرفنظر از اینکه احساس سلامت بکنند یا نکنند به یک پزشک هومیوپات مراجعه نمایند تا در طى روند استفاده از داروهاى هومیوپاتى این خمیرمایه مشکلات جسمى یا ذهنى که در همه ما وجود دارد و در هومیوپاتى آن را به نام میازم مى شناسیم به شکلى خفیف تر به نسل بعد انتقال یابد تا بتوانیم نسلى سالم تر از خود و نه بیمارتر، به جا بگذاریم.

منبع:

پرسش و پاسخ  در هومیوپاتى ، تالیف دکتر غلامرضا عسگرى درمنکى ، سایت انجمن هومیوپاتی ایران