در برخی از پژوهشهای روان شناسی مانند سنجش رغبتها، گرایشها، هوش، حافظه، شخصیت اجتماعی، عاطفی، اخلاقی و جز آن هنگامی روش آماری به کار می رود که همه افراد از نظر ویژگیهای مورد آزمایش بین درصد 0 تا 100 قرار گیرند. همان طور که به وسیله روش آماری می توان معلوم کرد چند درصد از شاگردان یک مدرسه کوتاه قدترین چند درصد بلندترین و چند درصد دیگر مقام حد وسط را دارا می باشند به همین ترتیب نیز می توان درصد باهوش ترین، کم هوش ترین و حد وسط آنها را تعیین نمود. روش آماری گاهی برای توضیح و نتیجه گیری روشهای سه گانه پیشین به کار می رود. در این روش به ترتیب اعمال زیر انجام می شود:
شمارش، طبقه بندی، تعیین همبستگی، توضیح و تفسیر نتایج. در واقع روش آماری فرضیه های روانی را از صورت کیفی به شکل کمی در می آورد و با اعداد و ارقام و نمودار نمایش داده می شود.
علاوه بر چهار روش اصلی که در بالا بیان شد روشهای دیگری مانند روش مصاحبه، روش طولی و عرضی، روش تاریخچه زندگی فرد و روش درون نگری نیز وجود دارد که هر کدام کم و بیش در موارد خاصی به کار می رود.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد