بیماری دریچه آئورت مستلزم صدمه، و اختلال در کار دریچه آئورت، یکی از چهار سوپاپ در قلب است.
دریچه آئورت یکی از چهار شکلی است که جریان خون به داخل و خارج از قلب را کنترل میکند. در نتیجه، دیواره عضلانی آن ضخیم (یک بیماری شناخته شده به عنوان هایپرتروفی) و بطن چپ ممکن است بزرگ تر شود
دریچه آئورت که دارای سه برگچه (لت) هلالی شکل می‌باشد، جریان خون را از بطن چپ به آئورت هدایت میکند. آئورت سرخرگ بزرگی است که خون را به سایر قسمت‌های بدن می‌رساند. تنگی (باریک شدن) و نارسایی (برگشت به عقب خون) دریچه آئورت ممکن است موجب کاهش جریان خون به قسمت‌های مختلف بدن شود. دریچه آئورت ممکن است توسط تب روماتیسمی یا عفونت، آسیب ببیند. برخی از افراد با یک دریچه آئورت دولتی (یک دریچه با دولت به جای سه لت) متولد می‌شوند. یک دریچه دولتی ممکن است کارآیی کمتری داشته باشد و با افزایش سن، بیشتر دچار عفونت یا رسوب کلسیم شود. در افراد دارای دریچه‌های آئورت دو لتی، بدون توجه به شدت بیماری دریچه، سرخرگ آئورت نیز ممکن است غیرطبیعی باشد.
نارسایی دریچه آئورت
وقتی که دریچه آئورت به طورکامل بسته نمی‌شود، خون به سمت عقب یعنی بطن چپ بر می‌گردد. این عارضه بیشتر در مردان 30 تا 60 سال رخ می‌دهد. شایع‌ترین علل نارسایی خفیف دریچه آئورت عبارتند از: ناهنجاری‌های ساختاری این دریچه (مانند دریچه دولتی) و آسیب ناشی از ابتلا به بیماری‌های تب‌روماتیسمی و فشارخون بالا. رسوب کلسیم در دریچه آئورت که در نتیجه افزایش سن رخ می‌دهد، یکی از علت‌های دیگر نارسایی خفیف دریچه آئورت می‌باشد. در خطرناک‌ترین حالت، ممکن است به طورناگهانی در اثر اندوکاردیت عفونی که عملا در لت‌های این دریچه شکاف ایجاد میکند و یا اینکه در اثر پارگی آئورت درست در بالای دریچه آئورت، نشت خون رخ بدهد.
همانند سایر بیماری‌های دریچه‌ای قلب، ممکن است مبتلایان به نارسایی دریچه آئورت تا سال‌ها دچار هیچ علامت بالینی نشوند. اما اگر برگشت خون به بطن چپ فشار بیاورد و قلب بیشتر و شدیدترکار کند، ممکن است بطن چپ بزرگ گردد. با گذشت زمان و در صورت عدم درمان، بطن چپ یعنی حفره اصلی پمپاژ کننده قلب، آسیب خواهد دید.
علایم نارسایی دریچه آئورت در صورت رخ‌دادن عبارتند از: تنگی‌نفس، درد سینه بهنگام ورزش، تورم مچ‌پاها، خستگی و افزایش سرعت ضربان قلب (تاکی‌کاردی). حتی اگر فاقد علایم بالینی باشید، پزشک ممکن است نارسایی دریچه میترال را با استفاده گوشی پزشکی تشخیص دهد. پزشک ممکن است تشخیص خود را با تست‌هایی از قبیل عکس‌برداری با اشعه ایکس، اکوی قلبی و نوار قلبی تایید کرده و فعالیت قلب شما را ارزیابی نماید. ممکن است به شما توصیه شود که قبل از مبادرت به انجام برخی اعمال دندان‌پزشکی و یا سایر اعمال جراحی، به منظور پیشگیری از ایجاد اندوکاردیت عفونی آنتی بیوتیک مصرف کنید. ممکن است مصرف داروهای مخصوص درمان فشارخون بالا که حجم کار قلب را کاهش می‌دهند، به کاهش علایم بالینی کمک کنند. پزشک به صورت دوره‌ای شما را تحت نظرخواهدداشت و با بررسی علایم بالینی، معاینه بالینی و تست‌هایی مانند اکوی قلبی شما را کنترل خواهد کرد.
پزشک ممکن است به منظور جایگزینی دریچه آئورت و کاهش آسیب عضلات قلبی، عمل جراحی را پیشنهادکند. پزشک قبل از ضعیف شدن عضلات قلبی انجام عمل جراحی را پیشنهاد میکند تا مطمئن باشد که عضلات قلب از پس تغییرات برمی‌آیند. اگر نارسایی دریچه آئورت قبل از بروز آسیب به عضلات قلبی درمان شود به احتمال زیاد، شما به سبک زندگی طبیعی بازخواهید گشت.
تنگی دریچه آئورت
اگر دریچه آئورت (که جریان خون از بطن چپ به سرخرگ آئورت را کنترل می‌نماید) تنگ شود، قلب باید شدیدتر کار کند تا بتواند خون را از این دریچه تنگ منتقل کند. در نتیجه بطن چپ بزرگ و ضخیم می‌شود. با گذشت زمان ممکن است قلب قادر به حفظ حجم کار خود نباشد که در نتیجه خون به سمت عقب یعنی ریه‌‌ها بازخواهد گشت.
امروزه شایع‌ترین علت تنگی دریچه آئورت، فرسایش (دژنراسیون) دریچه می‌باشد که در اثر افزایش سن رخ می‌دهد. ممکن است در دوره‌ای از زندگی، کلسیم که یک ماده معدنی است و در خون موجود می‌باشد بر روی دریچه آئورت رسوب نماید. در برخی از افراد رسوب کلسیم مشکلی بوجود نمی‌آورد، ولی در برخی از افراد دیگر رسوب کلسیم و بافت ترمیمی ناشی از زخمی شدن دریچه باعث خراب شدن و یا حتی به هم چسبیدن لت‌های دریچه آئورت می‌شود، بطوریکه لت‌های دریچه آئورت دیگر بطورکامل در هم چفت نمی‌شوند. یکی از علت‌های شایع دیگر تنگی دریچه آئورت به خصوص در افراد زیر 50 سال، نقص مادرزادی این دریچه است. از جمله این نقص‌های مادرزادی، دولتی بودن دریچه آئورت (بجای سه‌لتی بودن آن) می‌باشد که ممکن است باعث تسهیل رسوب کلسیم بر روی آن شود. سطوح بسیار بالای کلسترولLDL (کلسترول بد) نیز ممکن است سبب افزایش رسوب کلسیم در اطراف دریچه‌های قلب شود. تنگی دریچه آئورت در مردان شایع‌تر است.
ممکن است تنگی دریچه آئورت علایم بالینی نداشته باشد و پزشک تنها با گوش کردن به صداهای قلب با استفاده از گوشی پزشکی آن را تشخیص دهد. یک اکوی قلب این تشخیص را تایید خواهد کرد. اگر تنگی دریچه آئورت شدیدتر شود، فرد بیمار ممکن است دچار تنگی نفس، درد سینه (آنژین قلبی)، سرگیجه و سنکوپ شود. پزشک ممکن است انجام ورزش شدید را ممنوع کند. چون دریچه غیرطبیعی آئورت، در معرض خطر بسیار زیاد ابتلا به اندوکاردیت عفونی قرار دارد لذا باید قبل از انجام برخی از اعمال دندان‌پزشکی و سایراعمال جراحی آنتی بیوتیک مصرف کرد.
اگر تنگی دریچه آئورت شدید باشد ممکن است تعویض دریچه لازم باشد. پس از عمل جراحی، بیشتر افراد به سبک زندگی طبیعی باز می‌گردند. ترمیم بالونی دریچه آئورتی (با استفاده از کاتتری که درسرخود یک بالون دارد) یک راه‌حل موقتی در بزرگسالانی است که نتوانند تحت عمل جراحی قرارگیرند. در برخی ازکودکان و جوانان، ترمیم دریچه آئورت،این دریچه را کاملا باز خواهد کرد.
