پژوهشهایی که درباره وراثت به عمل آمده نشان داده اند که رنگ پوست، گروه خون استعداد بلندی یا کوتاهی قد، اعضاء حسی رنگ و شکل چشمها، بینی و لبها اندازه دهان، وضع دندانها، حساسیت پذیری و مانند اینها تحت تاثیر وراثت قرار دارند. چنانکه اگر پدر و مادری هر دو بلند قد باشند کودکان آنها استعداد بلندقدی دارند. اما اگر پدر و مادر کوتاه قد باشند استعداد کوتاه قدی در میان فرزندانشان دیده می شود. اگر یکی از آنها بلند و دیگری کوتاه قد باشد فرزندان آنها بیشتر مستعد کوتاه قدی هستند. نکته مهم این است که رفتار به طور کلی ارثی نیست آنچه از راه ارث به ما می رسد ساختمان بدنی و قابلیت آنها برای واکنش نشان دادن در محیط های گوناگون است.
وقتی رفتار از ساختمان و نیروهای بدنی مایه می گیرد از وراثت پیروی می کند وگرنه تابع یادگیری است. چنانکه کودک از پدر و مادر حساس خود ترس و اضطراب به ارث نمی برد فقط دستگاههای عصبی که وی به ارث برده است او را در مورد عامل ترس و درد نسبت به کودک دیگری که چنین حساسیتی را ندارد زودتر وادار به واکنش می نماید. با این همه واکنش در برابر ترس و اضطراب آموختنی است نه ارثی. اما درجه حرارت بدن، التیام پذیری زخم، هوش، نیروی حافظه، پرخاشگری تنها از راه ارث منتقل نمی شوند بلکه افراد وارث شکل، ساختمان بدنی و الگوی فرآیندهای فیزیولوژیکی خاصی هستند که برای ایجاد رفتار مطلوب به طور متقابل اثرپذیر و اثرگذار می باشند. بنابراین رفتار به طور مستقیم از راه ارث انتقال نمی یابد. رفتار در مسیر تکامل فرد ادراک و آموخته می شود. در واقع باید گفت آنچه که هر کودکی به ارث می برد ژنهایی هستند که در رشد اعضاء بدن ساختمان و طرز کار آنها موثرند و به نوبه خود در تجربه و یادگیری و همچنین بروز رفتار مطلوب به او یاری می دهند.
روان شناسان درباره ارثی بودن حالتهای روانی اختلاف نظر دارند. برای نمونه برخیها محیط را عامل اصلی رشد هوش می دانند و برخی دیگر به عوامل ارثی اهمیت می دهند و معتقدند که ویژگیهای روانی بر اثر عوامل ارثی به وجود می آیند و محیط در آنها چندان تاثیری ندارد. اما همان گونه که پیش از این اشاره شد هوش هم مانند رفتار به خودی خود انتقال نمی یابد بلکه ساختمان و قالب آن از راه عوامل ارثی، یعنی ژنها، قابل انتقال
می باشند. در واقع محیط مساعد در پیشرفت هوش موثر است.
گرچه میراث فرهنگی و طرز زندگی مردم موید تاثیر محیط است، اما زمینه بدنی هم در بروز رفتار موثر است. چنانکه ارتکاب جنایت بر اثر محیط رخ نمی دهد بلکه بیشتر به آمادگی بدنی و روانی بستگی دارد. نتیجه اینکه رفتار و کردار تا حدودی به وراثت بستگی دارد و ممکن است که ساختمان موروثی طوری باشد که فرد نسبت به انجام دادن جنایت زمینه مساعدی داشته باشد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
