پارگی پرده گوش میتواند ناشی از عواملی مانند ضربه، پریدن در استخر یا گاه دستکاریهایی باشد که فرد در گوش انجام میدهد. معمولا پارگی حاد پرده گوش در مراحل اولیه علایمی مانند خونریزی و درد خیلی شدید را به همراه دارد. به طور معمولی، اگر پارگی تنها در پرده گوش باشد، در حدود 30 دسیبل افت در آستانه شنوایی فرد ایجاد میشود.
به ايجاد سوراخ ريز يا از بين رفتن پرده نازكي كه مجراي گوش را از گوش مياني جدا مي كند، پارگي پرده گوش مي گويند. از آنجائيكه گوش مياني بوسيله شيپور استاش به بيني راه دارد و تعادل فشار در گوش مياني را بر قرار مي كند. پارگي پرده گوش علاوه بر كاهش شنوائي، با ترشح گاهگاهی گوش همراه است. درد گوش خيلي شایع نيست.
دلايل پارگي پرده گوش:
پارگي پرده معمولاً به دليل ضربه يا عفونت مي باشد. از جمله دلايل پارگي پرده موارد زیر را می توان نام برد:
- ضربه محكم دست به گوش
- شكستگي جمجمه
- انفجار ناگهاني
- داخل كردن اشياء خارجي مثل گوش پاک کن درون مجراي گوش
- ورود ماده داغ يا اسيد به داخل مجراي گوش
- عفونت گوش مياني ممكن است باعث درد، كاهش شنوائي و پارگي خود به خود پرده گوش شود كه در واژه پزشكي اين عفونت گوش مياني را اوتيت همراه با پارگي مي نامند.
در موارد نادر ممكن است بعداز جاي گذاري VT یا لوله تهویه (لوله كوچك براي برقراري تعادل فشار هوا در گوش) چه اين VT بيفتد يا توسط پزشك خارج شود، يك سوراخ جزئي در پرده باقي بماند. در طول روند ترميم پارگي بايد از ورود آب و ضربه به گوش جلوگيري كرد. در پارگي هايي كه به طور خود به خود ترميم نمي شود، نياز به جراحي مي باشد.
تاثيرات پارگي پرده بر شنوائي:
پارگي وسيع تر معمولاً افت شنوائي بيشتري نيز ايجاد مي كند. همچنين مكان سوراخ در پرده بر وسعت افت شنوائي تاثير مي گذارد. در صورتي كه ضربه شديد (شكستگي جمجمه) باعث از هم گسيختگي استخوانچه ها در گوش مياني شود يا اختلال در ساختار گوش داخلي رخ دهد، افت شنوائي شديد ايجاد مي شود. در پارگي هاي ناشي از ضربه ناگهاني يا انفجار كاهش شنوائي شديدتر و زنگ گوش (صداي وزوز) در پي آن ممكن است رخ دهد. در اين مورد شنوائي معمولاً بر مي گردد و زنگ گوش كم كم از بين مي رود. عفونت مزمن ناشي از پارگي مي تواند باعث افت شنوائي شديد شود.
درمان پارگي پرده گوش:
قبل از هر گونه اقدام براي درمان پارگي، تست شنوائي بايد انجام شود. جلوگيري از ورود آب به گوش در زمان دوش گرفتن، حمام كردن يا شنا باعث بهبود شنوائي و از بين رفتن زنگ گوش مي شود .رعايت اين مسائل همچنين ممكن است از ايجاد كلستئاتوما (توده پوست در گوش مياني) كه باعث عفونت مزمن و اختلال در ساختار گوش مي شود، جلوگيري كند. اگر پارگي پرده جزئي باشد متخصص گوش ممكن است با احتمال ترميم خود به خود پرده مدتي بيمار را تحت نظر داشته باشد. همچنين ممكن است با استفاده از قرار دادن پوسته نازك بین دو قسمت پارگي آن را ترميم كند. به كمك ميكروسكوپ و با استفاده از مواد شيمياي لبه هاي پاره پرده را تحريك و با بلند شدن اين لبه ها بعد از تحريك، پوسته نازكي را به آن متصل مي كنند كه بسته به وضعيت پرده گوش بهبود شنوائي قابل توجه است. گاهي براي تشكيل كامل پرده چندين بار تكرار اين عمل لازم است. در صورتي كه پزشك متخصص تشخيص داد كه قرار دادن اين پوسته نازك سوراخ را فوري و به طور مناسب نمي پوشاند يا انجام اين كار ترميم را سرعت نمي بخشد، عمل جراحي توصيه مي شود. روش هاي جراحي بسياري وجود دارد، اما تمام آنها بر اساس قرار دادن بافت در سطح پارگي پرده است كه باعث ترميم مي شود. نام اين روش تمپاتوپلاستي است. عمل جراحي يك روش كاملاً موفق در بسته شدن سوراخ و بهبود شنوائي به طور دائم مي باشد كه معمولاً به صورت سر پائي انجام مي شود. پزشك رعايت صحيح احتیاطات لازم در پارگي پرده را به بيمار توصيه مي كند.