زیبایی چهره با چه عواملی بیشتر خواهد شد و چه فاکتورهایی موجب زیبایی بیشتر ما می شوند در افزایش آن نقش آفرین هستند حالت چهره،نوع لبخند و شفافیت دندان ها نقش بسزایی در این زمینه دارند
بسیاری فاکتورها از جمله آرایش کردن، لباس، جواهرات و حالتهای چهره بر درک زیبایی تاثیر می‌گذارند.
دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده؛ متخصص پوست، مو و زیبایی نوشت: زیبایی به معنی آنچه که احساس و ذهن فرد را به سمت درک ایده‌آل چیزی می‌رساند، است. (وبستر 1988). افلاطون معتقد بود که زیبایی نوعی هماهنگی، تناسب و تعادل بین اجزا یک پدیده با کل آن است که به وسیله انسان شهود می‌گردد. انسانهای اولیه صورتهای خود را با رنگهای طبیعی رنگ می‌کردند و آن را زیبا می‌دانستند. پذیرش زیبایی در هر بافت جغرافیایی با دیگری متفاوت است. خنده یکی از حرکاتی است که چهره شما را زیبا تر میکند و طبق یک ضرب المثل قدیمی خنده برهر درد بی درمانی دواست اما اگر مراقب نباشیم همین خنده باعث میشود زیبایی شما به خطر بیفتد و خطوطی را در کنار دهان شما ایجاد کند.برای اکثر مردم این خطوط اهمیت نداشته اما اینها باعث می شود شما را مسن تر و خسته تر نشان دهددر حالی که شما جوان بوده و باید چهره شادابی داشته باشید.
استانداردهای زیبایی
مغز انسان مثل یک رایانه عمل میکند، اطلاعات را ذخیره میکند و در زمان مورد نیاز بازخوانی میکند. استانداردهای زیبایی حقیقتا مجموعه و مقایسه‌ای است که شما دیده و یا تجربه کرده‌اید. وقتی شما گلی را مشاهده می‌کنید و فکر می‌کنید که زیباست، خاطره چشم شما پاسخ ذهنی این گل را در مقایسه با سایر گلهایی که تا کنون دیده‌اید، اندازه‌گیری کرده است و همین موضوع در مورد لبخند نیز وجود دارد.
این حقیقتی است که استانداردهای زیبایی با گذشت زمان و با تغییر بافت اجتماعی، تفاوت کرده است مثلا در بعضی مناطق آفریقا افراد لبها یا گوش‌ها یا بینی‌هایشان را سوراخ می‌کنند و درون این سوراخ حلقه یا سنگ رنگی قرار می‌دهند. در بین چینی‌ها نوارهای باریک روی پای خانمها یک نشانه مهم زیبایی محسوب می‌شده است. روانشناسان با شواهد قابل توجهی به این نتیجه رسیده‌اند که زیبایی نقش مهمی را برای اجتماع بازی میکند.
مطالعات مختلف نشان می‌دهد که افراد جذاب در شغل و حتی تصمیم‌گیری هیئت داوران موفق‌تر هستند. در گزارش Langolis در سال 1987، نشان داد پاسخ نوزادان به چهره‌های جذاب‌تر بیشتر است و نوزادان چهره‌های با زوایای نرمتر را بیشتر از افراد با زوایای چهره خشن ترجیح می‌دهند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که مردان و زنان جذاب‌تر موقعیتهای شغلی و مزایای بهتری دریافت می‌کنند.
جرم‌شناسان گزارش می‌کنند که مجرمان خوش قیافه‌تر بیشتر مورد عفو قرار می‌گیرند یا برای تعیین قضاوت در مورد آنها از جملات آرامتری استفاده میشود. همچنین معلمان با بچه‌های جذاب‌تر کمتر با تندی و خشن برخورد می‌کنند و دانش‌آموزان و معلمان با چهره قابل قبول تمایل به باهوش‌تر و موفق‌تر بودن دارند. بنابراین هر گونه تلاش جهت بهترسازی ظاهر منطقی به نظر می‌رسد (Gold Stein 1993)
نسبتهای زیبایی
بسیاری فاکتورها از جمله آرایش کردن، لباس، جواهرات و حالتهای چهره بر درک زیبایی تاثیر می‌گذارند.
cumigham در سال1986تلاش کرد که زیبایی فیزیکی را محاسبه کند. در یک مطالعه 50 زن جذاب را مورد بررسی قرار داد، بیش از نیمی‌از زنان مطالعه را به اتمام رساندند.
در این مطالعه نسبتهای زیر بدست آمد
1- عرض یک چشم باید سه دهم عرض صورت از خط عبور کرده از چشم باشد.
2- طول چانه باید یک پنجم ارتفاع کل صورت باشد.
3- فاصله عمودی از مرکز چشم تا پایین ابرو باید یک دهم ارتفاع صورت باشد.
4- ارتفاع کره چشم قابل مشاهده باید یک چهاردهم ارتفاع صورت باشد.
5- مساحت محدوده بینی باید کمتر از پنج درصد مساحت کلی صورت باشد.
6- دهان ایده‌آل باید پنجاه درصد عرض صورت از خطی که از دهان عبور میکند باشد.
Cumigham دریافت که چشمان درشت، بینی کوچک و چانه کوچک با استخوان‌های گونه برجسته و یک لبخند متعادل و بزرگ نشانه‌های فیزیکی یک چهره زیبا در زن محسوب می‌شوند و یک مرد جذاب هم این خصوصیات را دارد ولی با کمی تغییرات از جمله بینی کوچک، ابروی پرپشت و چانه برجسته.
خنده زیبا
یک لبخند زیبا می‌تواند یک چهره را زیبا جلوه دهد. خنده زیبا به شکل زیر تعریف میشود:
1- خنده کامل: پارامترهای زیر را دارد
الف- خط عبوری بین فاصله مردمک‌ها و صفحه دندانها تا قاعدتا باید با هم موازی باشند.
ب- نسبت خط عبوری از وسط دندانها با خط مرکزی صورت، در بیشتر چهره‌های زیبا این نسبت قرینه است.
ج- قرینه بودن لبها (نسبت به صورت) یک لبخند قرینه زیباتر است.
2- لبها در حال استراحت
لبها نقش مهمی در یک صورت زیبا دارند. عواملی مثل لب‌های برجسته یا نازک، ارتفاع دندانهای بالا و پایین قابل مشاهده در حال استراحت همگی بر زیبایی چهره تاثیرگذار است. موقعیت لب بالایی در حالت خنده مهم است. لب بالا نباید آنقدر بالا باشد که لثه بالایی پیدا شود و نه آنقدر پایین باشد که بیشتر از نصف ارتفاع دندانهای بالا را بپوشاند و قاعدتا بهترین حالت این است که بیشتر از یک چهارم دندانها را نپوشاند. در مورد موقعیت لب پایینی نیز دندانهای پایین باید فقط لب پایین را لمس کنند و یک فاصله جزیی داشته باشند و تعداد دندانهای قابل مشاهده در حین یک خنده کامل باید شش دندان باشد.
