یادگیری یکی از مهمترین و ارزنده ترین مباحث روان شناسی است. پژوهشگران در این رشته بیش از رشته های دیگر روان شناسی مطالعه و بررسی به عمل آورده اند. فرهنگ، آموزش و پرورش، آداب و رسوم و راه و رسم زندگی هر ملتی در پرتو یادگیری شکل و نظم مشخصی به خود گرفته است. در واقع پیشرفتهای علمی، ادبی، هنری، اجتماعی، اقتصادی آموزش های دینی، اخلاقی و مانند اینها بر اثر پیشرفتهای یادگیری راه کمال پیموده اند. در جهان امروز هر کشوری که نظام یادگیری و آموزشی پیشرفته تری دارد نیرومندتر و کامیاب تر است.
یادگیری پایه و مایه اساسی رفتار و کردار آدمی است. در حیوانات چنانکه پیش از این یادآور شدیم، بیشتر رفتار غریزی حاکم است و همین امر نمودار تفاوت میان انسان و حیوان است. در واقع ما یاد می گیریم چگونه غذا بپزیم، چگونه غذا بخوریم خود را شست و شو دهیم، لباس بپوشیم، با مردم نشست و برخاست کنیم علم بیندوزیم، عبادت کنیم و مانند اینها. در صورتی که جانوران نیازهای فیزیولوژیک تشنگی، گرسنگی و جنسی خود را به طور غریزی و به طرز خاص نوع خود انجام می دهند این رفتارها در انسان تنوع فراوان دارد و به راه و رسم مردم هر جامعه ای بنا به نیاز و خواست آدمیان، به شکلهای گوناگون انجام می گیرد. به همین سبب روان شناسان انسان را موجودی یادگیرنده خوانده اند. انسان هر چه باهوشتر و مستعدتر باشد میزان یادگیری و مایه اطلاعاتی او بیشتر است و به یاری یادگیری و اندیشه های درست می تواند به کمال مطلوب راه یابد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
