یادآوری به شکلهای گوناگونی پدیدار می شود. ساده ترین نوع آن بازشناسی است که در تشخیص صورت ظاهر اشیاء یا افراد خلاصه می شود مانند شناختن دوستان، آشنایان و اشیایی که با آن سر و کار داریم. در واقع بازشناسی به اشخاص، اشیاء و اموری مربوط می شود که فرد آنها را از پیش تجربه کرده و می شناخته است.
فراخوانی اندکی پیچیده تر و دشوارتر از بازشناسی است. در فراخوانی، بی آنکه فرد از حواس خود بهره بگیرد از تجربه گذشته خود آگاهی می یابد. وقتی نام و نشان و موضوع کتابی را که در گذشته مطالعه کرده ایم به یاد بیاوریم امر فراخوانی رخ داده است.
سومین نوع یادآوری بازسازی است. در این گونه یادآوری فرد تجربه های گذشته یا رخدادهای خود را به یاد می آورد و می تواند آنها را با ترتیب تازه ای از نو به وجود آورد. اگر یکبار در گذشته درباره تفاوتهای فردی مطالبی آموخته باشیم و در حال حاضر بتوانیم چگونگی آنها را به بیان خود شرح دهیم به امر بازسازی اقدام کرده ایم.
چهارمین نوع یادآوری به نام کارنمایی شناخته شده است. در این گونه یادآوری فرد آنچنان بر آموخته هایش چیرگی دارد که تجربه های گذشته را همچون یک عادت دیرینه با مهارت و به طور خودکار انجام می دهد مانند برش پارچه و دوخت لباس یا پختن غذا و رفع نقص ماشین.
اگر بخواهیم مطالبی را که آموخته ایم آسان و سریع به یاد آوریم نخستین گام در این راه آن است که اکتساب معلومات با طرحی معقول و منطقی انجام پذیرد چنانکه برای بازشناسی و فراخوانی ادراک لازم است برای بازسازی باید مطالب را هضم و جذب نمود و برای کارنمایی عادت پیدا کرد.
وظیفه مهم جویندگان دانش و معرفت این است که بدانند چگونه بیاموزند چگونه حفظ کنند و به یاد آورند، چگونه مهارت و عادتهای نیکو به دست آورند و از عادتهای زشت و ناپسند دوری جویند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
