افراد آدمی از خرد و کلان، زن و مرد، فقیر و غنی همواره با دشواریها و مسایل گوناگون سر و کار دارند. برخی از این مسایل سبب می شوند که فرد نتواند به هدفهای مورد نظر خود دست یابد در نتیجه احساس ناکامی، فشار و درماندگی نماید. در واقع ناکامیها و عقده های روانی معلول بازدارنده ها و کشاکشهای زندگی می باشند.
بازدارنده ها
بازدارنده ها به عواملی گفته می شود که از بروز انگیزه های فرد یا هر موجود زنده ای جلوگیری کنند و به دو دسته برونزا و درونزا تقسیم می شوند.
بازدارنده های برونزا بیرون از وجود شخص دارای خاستگاهی طبیعی یا اجتماعی می باشند مانند زلزله، توفان، سیل، رعد و برق و بهمن. آن دسته از بازدارنده های برونزا که از جامعه یا محیط فرد پدید می آیند به بازدارنده های اجتماعی معروفند و عبارتند از: مقررات قومی و قبیله ای، آداب و رسوم، آئین های اجتماعی، احکام مذهبی و دستورهای حزبی که گاهی دشواریهایی برای برخی از افراد فراهم می آورند و آنان را در انجام
نقشه ها و هدفهایشان ناکام می سازند.
اما بازدارنده های درونزا از درون شخص یا از کمبودها و کاستیهای خود او ناشی می شوند. مانند کم هوشی، کندذهنی، نقص عضو، لکنت زبان، رنگ پوست، دارا بودن نژاد یا عقیده و مرام شخصی که خواستها و آرزوهای دسته ای از مردم را به شکست و نومیدی مبدل می کنند.
بازدارنده های برونزا و درونزا هنگامی که از بروز یک انگیزه جلوگیری می نمایند ناکامیهایی به وجود می آورند. البته افراد از نظر تحمل ناکامی با یکدیگر تفاوت دارند. بعضیها خیلی کم تحمل هستند و زود از پا در می آیند، اما بعضی دیگر بسیار پر توان و در برابر ناکامیها مقاوم می باشند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد