فرهنگ
فرهنگ به معنای نگرشها، باورها، آداب و رسوم و سنتهای هر جامعه ای است. چون ما ایرانیان در فرهنگ خاصی رشد و پرورش یافته ایم ممکن است تفاوتهای روانی را که میان ما و کسانی که در فرهنگهای دیگر پرورش یافته ا ند با اهمیت تلقی نکنیم. بسیاری از مردم شناسان که فرهنگهای مختلف را مورد مطالعه قرار داده اند گزارش می کنند رفتاری که در فرهنگ ما کاملا طبیعی است در فرهنگ آنها غیر طبیعی و حتی شگفت انگیز به شمار می آید. برای نمونه در گینه نو، در جامعه چمبولی زنان دارای قدرت فراوانی هستند. علاوه بر خودکفایی، فرمانروا و رکن اصلی و قابل اعتماد خانواده ها به شمار می آیند. در صورتی که مردان را فدای احساساتی، غیر قابل اعتماد و خودخواه می شناسند.
در برخی از فرهنگها موضوع رقابت دارای اهمیت فراوانی است، در حالی که در برخی دیگر بی اهمیت و حتی شیوه ای ناپسند شمرده می شود. در هر جامعه یا فرهنگی تربیت کودک با دیگری تفاوت چشمگیری دارد و هر کدام روش خود را شایسته تر و ارزنده تر می داند. مردم شناسان تفاوتهای بسیار دیگری را نیز گزارش کرده اند. واژه های بیگانه، اجنبی یا خارجی همه دلیل بر آن است که رفتار و کردار فرد با فرهنگ رایج ما تفاوت دارد.
گرچه جامعه های گوناگون از بسیاری جهات با هم متفاوتند اما از نظر بافت اجتماعی با هم اشتراک دارند.
بافت اجتماعی
مردم هر جامعه ای کارهای مختلفی انجام می دهند و با افراد مختلف هم دارای میان کنش یا تاثیر متقابل هستند. نتیجه چنین رفتاری به صورت مقام و منصب، نقش و طبقه اجتماعی پدیدار می گردد.
مقام
مقام به معنای وظیفه یا شغلی است که هر کس در جامعه بر عهده گرفته است مانند درودگر، آرایشگر، پرستار، معلم، پزشک و جز آن. بعضی از مقامها محدود به عواملی می شوند که فرد بر آنها هیچ گونه تسلطی ندارد و برخی دیگر در هر جامعه ای وضع خاصی دارند و به جنس و سن، حتی نژاد، پایگاه، مذهب و پیشینه مشخصی ارتباط دارند. چنانکه در ایران کسی می تواند به نمایندگی مردم در مجلس شورا برگزیده شود که دارای 30 سال سن و سواد خواندن و نوشتن به حد کافی باشد. در واحدهای آموزشی و صنعتی نیز کسانی می توانند مقام معینی را اشغال کنند که تحصیلات خاصی را به پایان رسانده باشند. در اغلب جامعه ها افرادی که بیش از 65 سال دارند هیچ مقامی را نمی توانند اشغال کنند. در بعضی از کشورها زنان از خدمت نظام وظیفه معاف هستند اما در برخی دیگر همدوش مردان، حتی در صف مقدم جبهه به نبرد می پردازند.در انگلستان فقط آن شهروندی می تواند به مقام سلطنت برسد که پدر یا عمویش پادشاه بوده باشد. بعضی از مقامها تنها بر اثر وابستگی یا پیوندهای اجتماعی و مسلکی قابل احراز می باشند. چنانکه در کشورهای کمونیستی کسانی می توانند به مقامهای بالای دولتی دست یابند که عضو حزب کمونیست باشند و صداقتشان نیز به اثبات رسیده باشد. در بعضی از جامعه ها وابسته نزدیک یا داماد صاحب کارخانه می تواند مقام حساس یا پست کلیدی را به دست آورد. اما پایگاه بیانگر ارتباط قانونی فرد با دولت یا افراد دیگر است و اهمیت آن در این است که با مقام و نقش رابطه مستقیم دارد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
