در یک پژوهش تجربی که درباره رهبری انجام گرفت از گروههای کوچک، بی آنکه بدانند مورد آزمایش قرار گرفته اند رهبرانی را با ویژگیهای مختلف به منظور مقایسه با یکدیگر معرفی می کردند و از افراد گروه نظرخواهی می نمودند. یکی از رهبران فردی نامطلوب و ناملایم، اما بسیار کاردان و پر توان بود. رهبر دوم فردی دوست داشتنی و خوش مشرب، اما بی تجربه و ناتوان. وقتی از افراد این گروهها خواستند که از این دو کدام یک را بیشتر می پسندند و بر می گزینند معلوم شد که اکثر افراد گروه رهبر کاردان و پرتوان را هر چند نامطلوب و ناملایم ترجیح می دهند.
پس به طوری که دیده می شود رهبری ویژگی کلی معینی نیست بلکه از جور بودن استعدادهای فرد و آن گونه خصوصیاتی حاصل می شود که در موقعیت خاصی از رهبر انتظار می رود. آزمایش نشان می داد کسانی که بنا بود به رهبری برگزیده شوند از این موضوع آگاه بودند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد