به میزان ارزیابی و خشنودی شخص نسبت به توانایی ها، ویژگیها و ارزش های خودش عزت نفس، یا اعتماد به نفس و به کلامی ساده تر، خودباوری گفته می شود. اعتماد به نفس یکی از کلیدهای طلایی و اساسی برای رسیدن به موفقیت در زندگی است. کسی که اعتماد به نفسش را از دست بدهد زبون، بیچاره و ناتوان خواهد شد از امکانات و استعدادهای خود بهره برداری نخواهد کرد وابستگی اش به دیگران افزایش می یابد کم کم گوشه گیر و افسرده می شود و دهها مشکل دیگر گریبانگیرش می شود.
علل اصلی و مهم کاهش اعتماد به نفس عبارتند از:
انتقادهای مداوم و منفی بافی: انگشت گذاشتن روی نقاط ضعف و ناتوانایی ها چه توسط دیگران و چه توسط خود شخص و تکرار و یادآوری مداوم آنها حتی قوی ترین افراد را نیز خرد و نابود می کند.
عدم توجه به تفاوت ها، واقعیت ها و توانمندی ها: کمال مطلق خداست و بس هر شخصی دارای خصایص و ویژگیهای خاص خود است. یکی در درس ریاضی استعداد دارد ولی در کارهای عملی ناتوان است دیگری استعداد خاص در نقاشی دارد ولی از حل ساده ترین مسائل ریاضی ناتوان است و الی آخر. عدم توجه به این تفاوتهای فردی باعث می شود تا شخص و نیز والدین از خود توقع و انتظار بی جا داشته باشند و برای اثبات خود در راهی قدم بردارند که از همان ابتدا آخرش پیداست. ماحصل این کار معمولا شکست خواهد بود و شکستهای مکرر مخرب ترین چیز برای اعتماد به نفس است.
نامناسب بودن شرایط و محیط: شکوفا و بارور شدن استعدادها و در نتیجه خودباوری نیازمند یک سری شرایط و امکانات است و این وظیفه خانواده، جامعه و مسئولین حکومتی است تا شرایط لازم را فراهم آورند. البته در عین حال بایستی در گوشه ذهن خود بخاطر داشت که: 1) در دنیا تنها کسی موفق
می شود که به انتظار دیگران ننشیند و همه چیز را از خود بخواهد «شیلر»، 2) پیروزی و پیشرفت مُلک بلامنازع کسانی است که دارای استقامت و ثبات قدم هستند «گوته» و 3) بیشتر کسانی موفق شده اند که کمتر تعریف شنیده اند «امیل زولا».
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
