حضور ید در هورمونها تیروئیدی اهمیت ویژه ای به این عنصر داده است هر چند که مردم کشور ما تا چند سال پیش با کمبود ید مواجه بودند ولی خوشبختانه با یددار کردن نمک خوراکی این مسئله تا اندازه زیادی برطرف گردیده است.
باید توجه نمود که ید می تواند به راحتی از نمک خارج شود و تصعید گردد. بنابراین می بایست درب ظرف نمک یددار را پس از استفاده بسته نگه داشت و نباید نمک را در معرض گرمای زیاد و نور خورشید قرار دهیم. همچنین اضافه نمودن نمک به آب در حال جوش (هنگام پختن برنج) می تواند موجب از دست رفتن ید نمک شود.
افرادی که در مناطق کوهستانی زندگی می کنند بدلیل کمبود ید در خاک این مناطق بیشتر در معرض کمبود ید قرار دارند.
غذاهای دریای مانند ماهی های آب شور، صدف، خرچنگ و میگو منبع غنی ید محسوب می شوند.
همانطور که ذکر گردید ید در غده تیروئید ذخیره می شود و در آنجا برای سنتز هورمونهای تیروئیدی (تیروکسین و نری ید و تیرونین) مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار مورد نیاز ید برای بزرگسالان 150 میکروگرم، در بارداری 175 میکروگرم و شیردهی 200 میکروگرم در روز می باشد.
کمبود ید موجب گواتر در بزرگسالان و کریتنیسم در جنین در هنگام بارداری می شود.
این بیماری (کریتنیسم) با اختلال روانی فلج دستها و پاها، کری، اختلال تکلم، کوتاهی قد و اختلال در راه رفتن (کشیدن پاها به زمین) مشخص می شود.
