اگر فعالیت ورزشکار بیشتر از 90 ثانیه طول بکشد بدن وارد مرحله سوخت هوازی می شود در این روش بدلیل اینکه فرصت کافی جهت سوخت گلوکز و اسیدهای چرب وجود دارد گلوکز با اکسیژن ترکیب و بطور کامل در میتوکندری سلول می سوزد و انرژی بیشتری نسبت به روش غیر هوازی تولید می کند.
گلوکزی که در این جا جهت سوخت استفاده می شود از گلیکوژن ذخیره شده در عضلات تامین می شود.
در این روش بستگی به شدت و مدت ورزش ابتدا گلوکز مورد استفاده قرار می گیرد و اگر شدت ورزش کم و مدت آن طولانی باشد اسیدهای چرب نیز جهت سوخت مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
دونده های استقامت مانند دونده های ماراتن بدلیل استفاده بدن از این روش معمولا لاغر هستند زیرا بدن در هنگام دو بیشتر در فاز هوازی قرار دارد و بدلیل طولانی بودن و شدت کم ورزش بیشتر از چربی جهت تامین سوخت استفاده می گردد.
بنابراین کسانی که می خواهند وزن کم کنند بهتر است برای سوزاندن چربی از ورزشهای هوازی (شدت کم و طولانی مدت) استفاده نمایند. بعنوان مثال پیاده روی ملایم و طولانی مدت می تواند از همان ابتدا چربیها را جهت تامین سوخت مصرف نماید.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
