این گیاه در اندونزی برای درمان خونی و سردرد (مالیدن خمیر آن بر روی پیشانی) و همچنین بیماری های روماتیسمی (مصرف خوراکی) به کار می رود. در آمریکا، آفریقا و هند از آن به عنوان سقط کننده جنین و قاعده آور استفاده می شود. در طب سنتیهند زیره سبز جهت سقط جنین و درمان سنگ کلیه و مثانه، اسهال مزمن، جذام و بیماری های چشمی به کار می رود.
این گیاه در خاورمیانه ادویه ای سنتی و یکی از اجزای (کاری) می باشد. به علاوه یکی از محرک های عالی دستگاه گوارش است. زیره سبز در اکثر دستورهای غذایی رومی ها وجود داشته و باعث بهبود سوزش دل که ا مروزه نیز مطرح است می گردد.
استعمال داخلی: از زیره سبز در درمان نفخ، سوء هاضمه های عصبی، بلع هوا، تحریکات قلبی عروقی، بی کفایتی قاعدگی، انگل های روده، اسهال، قولنج و نیز برای افزایش شیردهی و دفع سنگ های کلیوی استفاده می شود. زیره سبز می تواند به عنوان چاشنی به انواع غذاها نان ها و حتی نوشیدنی ها افزوده شود.
1 قاشق مربا خوری زیرا را در 1 فنجان آب جوشیده به مدت 10 دقیقه دم کنید و پس از هر وعده غذایی مصرف کنید.
استعمال خارجی: این گیاه در درمان انعقاد شیر در پستان و کاهش قدرت شنوایی به کار می رود.
ضماد: جهت درمان انعقاد شیر در پستان
جوشانده: هر گاه به صورت گرم در گوش ریخته شود به درمان کاهش شنوایی کمک می نماید.
استفاده از اسانس زیره سبز به عنوان آنتی اکسیدان: بررسی های متعددی در مورد امکان جایگزین نمودن اسانس ها به منظور جلوگیریاز اکسیداسیون و فساد مواد غذایی در ایران و سایر کشورها انجام شده است و نتایج نشان می دهد که اسانس زیره سبز یکی از منابع مفید و موثر آنتی اکسیدان بوده و می توان از آن به عنوان یک نگهدارنده مواد غذایی استفاده کرد. زیره سبز علاوه بر ایجاد طعم غنی از ویتامین ها و مواد معدنی نیز می باشد.
استفاده در دامپزشکی: با خوراندن زیره سبز به چهارپایان، تمایل جنسی در انواع ماده آنها افزایش می یابد و برای جفت گیری آماده می شوند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
