چاقی تاثیرات بسیار زیادی بر روی سلامت فرد می گذارد ، چه از لحاظ جسمی چه از لحاظ روحی ، افراد چاق نسبت به افرادی که دارای اندام متناسبی هستند از اعتماد به نفس کمتری برخوردارند. اما مشکلات چاقی به همین جا ختم نمی شود. از اصلی ترین مسائل چاقی می توان به تاثیر آن بر رابطه زناشویی و مشکلاتی که ایجاد می کند اشاره داشت.
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که چاقی با کاهش فعالیت جنسی و تضعیف سلامت جنسی همراه است. این پژوهش نشان می‌دهد که چاق بودن، احتمال ناتوانی‌های نعوظی و خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را به میزان زیادی افزایش می‌دهد….
ناتالی بایوس، استادیار دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن و مدیر پژوهشی موسسه ملی پژوهش بهداشتی و پزشکی در پاریس که سرپرستی این پژوهش را بر عهده داشته، می‌گوید: «چاق بودن تاثیر شدیدی بر زندگی جنسی فرد دارد.»
.
او می‌افزاید: «زنان چاق به علت فشار اجتماعی و انگشت‌نما شدن در اجتماع با احتمال کمتری ممکن است همسر پیدا کنند و فعالیت جنسی داشته باشند؛ چراکه چاقی آنها برای مردانی که با آنها برخورد می‌کنند، ناراحت‌کننده است.» به گفته بایوس، زنان چاق با احتمال بیشتری نسبت به زنان لاغر، ممکن است همسری پیدا کنند که اضافه وزن داشته یا چاق باشد. او می‌گوید: «بسیاری از این مشکلات ناشی از انگشت‌نماشدن زنان چاق است و این زنان با احتمال بیشتری ممکن است که اعتماد به نفس پایین‌تری داشته باشند.» نتایج این بررسی در شماره ۱۶ ژوئن نسخه آنلاین ژورنال پزشکی بریتانیا منتشر شده است.
.
نتیجه‌های یک تحقیق علمی
بایوس و همکارانش، داده‌های مربوط به رفتار جنسی را در بیش از ۱۲ هزار مرد و زن فرانسوی جمع‌آوری کردند. در میان این گروه ۳۶۵۱ نفر از زنان و ۲۷۲۵ نفر از مردان دارای وزن طبیعی؛۱۰۱۰ زن و ۱۴۸۸ مرد دارای اضافه‌وزن و ۴۱۱ زن و ۳۵۰ مرد، طبق تعریف طبی، چاق بودند.
.
در مقایسه با زنان و مردان دارای وزن طبیعی، زنان چاق با احتمال ۳۰ درصد کمتر و مردان چاق با احتمال ۷۰ درصد کمتر، فعالیت جنسی داشتند. همچنین مردان چاق با احتمال ۵/۲ برابر بیشتر نسبت به مردان با وزن طبیعی دچار ناتوانی نعوظ و مردان چاق زیر ۳۰ سال با احتمال بیشتری دچار بیماری مقاربتی شده بودند.یک یافته دیگر در این پژوهش آن بود که زنان چاق زیر ۳۰ سال، اغلب به دنبال مشورت برای تنظیم خانواده یا استفاده از قرص‌های خوراکی ضدبارداری نمی‌روند و در نتیجه، با احتمال بیشتری ممکن است دچار بارداری ناخواسته شوند و با احتمال کمتری نیز به متخصص زایمان مراجعه می‌کنند. به گفته بایوس، این زنان به‌خاطر اضافه وزن، در مراجعه به متخصص زنان برای گرفتن توصیه در مورد روش‌های ضدبارداری، احساس راحتی نمی‌کنند.
دکتر سندی گلدبک وود، متخصص پزشکی روانی‌جنسی از بنیاد بهداشت روانی کامدن و ایسلینگتون در انگلستان که شرحی بر این پژوهش در همین شماره ژورنال پزشکی بریتانیا نوشته است، می‌گوید: «تفاوت تجربیات جنسی افراد چاق و غیرچاق باید با احتیاط تفسیر شود. ما باید شناخت بیشتری از احساس افراد چاق نسبت به زندگی جنسی‌شان پیدا کنیم و دریابیم که چه انگیزه‌هایی نگرش و رفتارهای مشاهده شده در آنها را ایجاد می‌کند. ما باید بدانیم که چرا زنان چاق به‌رغم فعالیت جنسی کمتر، استفاده کمتری از روش‌های ضدبارداری می‌کنند و بیشتر دچار بارداری‌های ناخواسته می‌شوند.» او می‌افزاید: «پاسخ‌ها ممکن است پیچیده و دارای جنبه‌های زیستی، روانی و اجتماعی خاصی باشد که روشن‌شدن آنها نیاز به یک رویکرد پژوهشی کیفی دارد.»
.
گلدبک‌وود یادآور می‌شود که پزشکان باید شجاعت، مهارت و حساسیت لازم را برای گفتگوی صریح با بیماران خود درباره وزن آنها و زندگی جنسی‌شان داشته باشند. او می‌گوید: «پزشکان باید توجه ویژه‌ای به نیازهای پیچیده زنان چاق از لحاظ شیوه‌های ضدبارداری داشته باشند.»
دکتر رابرت شوارتز، استاد و رییس بخش پزشکی خانواده در دانشکده پزشکی دانشگاه میامی میلر نیز موافق است که در حال حاضر بسیاری از پزشکان به وضعیت زندگی جنسی بیماران چاق توجهی نمی‌کنند. توصیه او به پزشکان این است که: «فرض را بر این نگذارید که بیماران شما نیازی به مشاوره مناسب در این زمینه ندارند.»
