به طور معمول پزشک، در صورت دسترسی داشتن، داروهایی مانند کرباکول، پروستیگمین و اسرین (فیزوستیگمین) را تجویز می کند. غلظت محلول و شیوه استفاده از قطره نیز توسط پزشک و از روی تاثیر دارو بر روی فشار چشم شما تعیین می شود. به جز تیمولول قطره هایی که تاکنون نام برده شده اند مردمک چشم و عضله های تطابق را منقبض می کنند. این تنگی مردمک چشم میوز خوانده می شود. عامل هایی که مردمک را وادار به انقباض می کنند میوتیک نام دارد و خروج مایع زلالیه از چشم را افزایش می دهند. هنوز به طور کامل چگونگی کارکرد این مواد مشخص نیست ولی در گلوکوم زاویه باز موضوع مربوط به جمع شدن شدید مردمک نیست بلکه به طور احتمال مربوط به باز شدن مکانیکی روزنه ها و منفذهای بافت پیوندی برای خروج بیشتر مایع زلالیه است که به دلیل انقباض عضله مژگانی و کشش ترابوکولوم برای افزایش خروج مایع زلالیه از چشم انجام می شود.
در تجویز داروهای میوتیک باید اصل حداقل ممکن و حداکثر لازم را در نظر داشت و همان طور که از موضوع بر می آید، قطره های قوی تر به طور الزام موثرتر هم نیستند. از میوتیک های قوی که فشار چشم را پایین
می آورند می توان قطره های دیگری مانند فلوروفسفات دی ایزوپروپیل، برومید دی مکاریوم و یودید اکوتیوفات را نام برد که از این میان فقط اکوتیوفات در غلظت بسیار کم و به ویژه برای بیمارانی که پیشتر عمل جراحی آب مروارید (کاتاراکت) شده اند تجویز می شود.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
