مردانی که به اختلالات جنسی مانند زودانزالی دچارند از چه روش های درمانی برای برطرف کردن این عارضه باید کمک بگیرند این امر موجب بروز اختلاف و نارضایتی آن ها در روابط با همسرشان خواهد شد
زودانزالی و دیرانزالی از گروه اختلالات انزال در اختلالات جنسی مردان هستند. زودانزالی شایع ترین و متداول ترین اختلال جنسی مردانه و دیرانزالی سومین اختلال جنسی شایع در مردان است اما چیزی که اهمیت دارد این است که وجود این اختلالات می تواند بر رضایت زن و شوهر از زندگی مشترک تاثیر بگذارد. برای همین شناخت و درمان آن ها می تواند هم در رختخواب و هم خارج از آن رضایت دو نفره را زیاد کند.
زودانزالی ممکن است برای هر مردی در بعضی از مراحل زندگی رخ دهد. مساله زودانزالی می تواند باعث نارضایتی جنسی در هر دو طرف شده و اضطراب ناشی از این مشکل را بیشتر کند. ابتلا به این اختلال در درازمدت می تواند منجر به بروز سایر اختلالات روانی اضطراب، افسردگی شود.
نشانه های زودانزالی
نشانه اصلی زودانزالی مردان، انزالی غیرقابل کنترل است که قبل از انجام گرفتن رابطه زناشویی و یا مدت زمان بسیار کمی پس از آن با میزان تحریک کم و خلاف میل فرد اتفاق بیافتد. معمولا زمان استانداردی برای رسیدن به انزال در نظر گرفته نشده است، چون این زمان بسته به نظر و رضایت افراد از رابطه زناشویی شان از هر زوج تا زوج دیگر متفاوت است، اما اگر در 50 درصد یا بیشتر موارد ارتباط زناشویی، انزال زمانی اتفاق افتاد که فرد و یا همسرش راضی نبودند، می توان تشخیص زودانزالی داد و برای درمان آن اقدام کرد.
درضمن دانستن این نکته نیز مهم است که چه زمانی این اختلال در فرد به وجود آمده است؟ آیا خود فرد از این موضوع ناراحت است یا همسرش؟ به این دلیل که رابطه زوج ها در ایجاد و یا دمان زدن به مشکل زودانزالی نقش مهمی دارد، معمولا گرفتن شرح حال دقیق از همسران جزو سنجش های اولی است که برای تشخیص و درمان اختلال زودانزالی انجام می شود.
در اکثر موارد زودانزالی فاقد عامل یا دلیل خاصی است. عوامل روانی مثل اضطراب، احساس گناه یا افسردگی نیز ممکن است به زودانزالی منجر شوند. در برخی موارد، زودانزالی ممکن است به خاطر عوامل پزشکی مثل مشکلات هورمونی، آسیب های جسمی و یا عوارض جانبی بعضی داروها باشد.
راهکارهای درمان زودانزالی
اگر شما مبتلا به زودانزالی باشید این درمان ها پیش روی تان است. ناگفته پیداست بهتر از این درمان ها زیر نظر یک سکس تراپ انجام شود.
1- درمان های رفتاری
این نوع درمان ها از موثرترین و سالم ترین و بی عارضه ترین نوع درمان ها هستند. براساس این درمان ها فرد به جای استفاده از دارو یا مواد مصنوعی با استفاده از روش های آموزشی رفتاری، سعی می کند که رفتار و احساسات جنسی خود را کنترل کند:
تکنیک ماستر و جانسون: این روش شامل یادگیری، تشخیص و کنترل احساسات و رفتارهایی است که باعث می شود فرد به اوج نقطه لذت جنسی برسد و انزال صورت گیرد، این روش نیاز به اراده و تمرین زیاد دارد، اما زا جمله موثرترین روش های درمانی است که تاکنون برای درمان انزال زودرس شناخته شده است.
با این روش فرد در ابتدا توسط خود یا همسرش، تحریک می شود و هر بار که به نزدیکی نقطه اوج لذت جنسی می رسد، عمل تحریک را متوقف و بعد از چند لحظه که احساسات فروکش کرد، دوباره اقدام می کند، بعد از چند روز تمرین اولیه مرد در زمان نزدیک شدن به اوج نقطه جنسی با آگاه کردن زن ک در این جا کنترل عملیات جنسی را در دست گرفته، او را باخبر می سازد تا رابطه را کنترل کند.
بر طبق این روش که از جمله بهترین روش های درمانی است، فرد بعد از چندین هفته تمرین و ممارست، به مرحله ای می رسد که کنترل رابطه جنسی برایش شرطی می شود و می تواند با کنترل احساسات جنسی خود، هم زمان رابطه جنسی اش را زیاد کند و هم شریک جنسی اش را ارضا کند.
تکنیک فشار: بر طبق این روش با فشار دادن انتها یا سر آلت تناسلی قبل از انزال، از انزال جلوگیری می شود که دلیل موثر بودن این روش این است که با فشار آوردن به این نقاط، فشار خون در این نقاط کم می شود و در نتیجه نعوظ کم می شود و انزال دیرتر انجام می شود.
پوزیشن مناسب هنگام رابطه: برای تاخیر در زمان انزال پوزیشن مناسب زن و مرد در هنگام رابطه نیز می تواند کمک کننده باشد. بهترین حالت، حالتی است که در آن مرد به پشت خوابیده و زن روی مرد، عملیات جنسی را با فعالیت زیاد کنترل می کند.
بالابردن کمیت رابطه: زاید کردن تعداد رابطه در هفته می تواند به درمان زودانزالی کمک کند. اگر هفته ای دو بار رابطه دارید و آن را تبدیل به هفته ای 4 الی 6 بار کنید، بعد از چند هفته مشکل زودانزالی تا حدودی رفع می شود.
نفس عمیق: در حین رابطه جنسی ضربان قلب به شدت بالا می رود، فشار خون بیشتر می شود و با خون رسانی بیشتر به آلت تناسلی، برانگیختگی شدیدی در آلت تناسلی ایجاد می شود. آرامش، ضربان قلب را پایین می آورد و برانگیختگی بیش از اندازه مرد در ناحیه آلت تناسلی را کاهش می دهد.
یک راه ساده برای کاهش برانگیختی و هیجان کاذب ناشی از رابطه جنسی، استفاده از تکنیک نفس عمیق است. به این ترتیب که در هنگان رابطه سعی کنید به آرامی چند نفس عمیق بکشید.
2- درمان های روانی- عاطفی
از موثرترین روش ها برای رفع زودانزالی و افزایش لذت در روابط زناشویی، بالا بردن میزان کیفیت رابطه جنسی است. رفتارهایی مثل نوازش، تحریک کلامی و بدنی زن توسط مرد، می تواند زمان رسیدن به ارگاسم در زن را سریع تر کند و مشکل زودانزالی مرد را رفع کند. همچنین رفتارهایی مانند توجه و دادن احساس قدرت به مرد در رابطه، می توانند به رفع این مشکل کمک کنند.
3- درمان های موضعی
کرم ها و اسپری های بی حس کننده: استفاده از کردم ها و اسپری های بی حس کننده در صورتی که روش های رفتاری و عاطفی موثر واقع نشد، می تواند توصیه آخر برای بهبود زودانزالی باشد. اما توجه به این نکته بسیار مهم است که باید از کرم ها و بی حس کننده هایی که برای همین منظور ساخته شده اند، استفاده کرد. مثلا اسپری بی حس کننده دندان می تواند عوارض بدی برای زن و مرد ایجاد کند.
استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم و به خصوص از نوع بی حس کننده آن، می تواند به دلیل کمتر کردن میزان تماس آلت جنسی مردانه، باعث تاخیر در زمان انزال شود.
دیرانزالی و درمانش
هنگامی که در زمان رابطه جنسی زمان انزال بیش از 40 دقیقه به تاخیر افتد می توان تشخیص انزال دیررس یا دیرانزالی را داد. یکی از علل انزال دیررسی تحریکات جنسی نامناسب است. مردانی دائم در حال تحریک جنسی هستند. ممکن است سرانجام دچار دیرانزالی یا انزال دیررسی شوند.
افرادی که همیشه یک نوع از تحریک جنسی را تجربه می کنند (مثل خودارضایی) ممکن است در مواجهه با یک تحریک جنسی متفاوت (رابطه زناشویی طبیعی) نتوانند به ارضاء جنسی برسند. همچنین سکته قلبی، دیابت، آسیب های مغزی- نخاعی، جراحی های لگن و مشکلات پروستات نیز می تواند باعث بروز این اختلال شود.
درمان دیرانزالی
لازمه درمان صحیح در این اختلال تشخیص دقیق علت انزال دیررس است. گاهی باید علت اصلی را برطرف کرد. برای مثال اگر دلیل این مشکل نداشتن آگاهی های جنسی همسران است آموزش برای داشتن نوازش های پیش از رابطه و همچنین افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب می تواند کمک کننده باشد. اما بهترین کار برای افراد مبتلا به این مشکل مراجعه به یک درمانگر مشکلات جنسی است. البته در بیشتر مواقع نیاز به دارودرمانی پیدا می شود و گاهی لازم است دارویی که بیمار مصرف می کند، تغییر کند.
* کارشناس ارشد روان شناسی
ماهنامه سپیده دانایی – فاطمه رضایی نسب*
