فشار چشم و وضعیت رگ های خونی که مسئول اکسیژن رسانی به عصب بینایی هستند همواره در حالت متعادلی قرار دارد. به هم خوردن این تعادل موجب آسیب های فراوانی می شود. اگر فشار چشم به میزانقابل توجهی افزایش یابد عصب بینایی اکسیژن کمتری دریافت کرده به آهستگی رو به نابودی می رود. هر چه افزایش فشار بیشتر باشد سرعت تخریب عصب نیز بیشتر می شود. کاهش چشم گیر فشار خون نیز موجب اختلال در کار اکسیژن رسانی خواهد شد. به همین سبب باید پزشک خانواده از بیماری گلوکوم شما آگاه شود. زیرا بیشتر داروهای پایین آورنده فشار خون برای بیماران گلوکومایی زیان آور هستند. اسکلروز یا سخت شدن دیواره عروق مسئول خون رسانی به عصب چشم حتی در صورت طبیعی بودن فشار چشم در جلوگیری از وخامت فزاینده میدان بینایی کمک موثری می کند. در چنین موردهایی لازم است بدون در نظر گرفتن وضع بینایی و شیوه درمان فشار خون بیمار را پایین نیاورد. هر چند فشار خون بالا رویداد نامطلوبی است ولی می تواند به طور موضعی موجب تسهیل جریان خون از رگ های سفت شده و باریک عصب چشم شود. کاهش فشار خون در چنین موردهایی موجب اختلال کار اکسیژن رسانی به عصب بینایی شده و زمینه را برای آسیب پذیری رشته های عصبی فراهم می کند و در نهایت منجر به از دست رفتن میدان بینایی چشم می شود.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
