هر کسی که مدت زیادی را با مدیران اجرایی و رهبران شرکت ها سپری کرده باشد می تواند بفهمد کدام رفتارها در درازمدت جواب می دهند و کدام نه. یکی از چیزهایی که استیو توباک به تجربه یاد گرفته است این است که ویژگی های ذاتی و یا عادات شخصی نیستند که موفقیت یا عدم موفقیت افراد را مشخص می کند، بلکه مهم تر از عادات، رفتار آنهاست.
اما منظور توباک از رفتار چیست؟ خود او در پاسخ می گوید «اینکه تحت استرس طولانی مدت چگونه واکنش نشان دهید. اینکه به تعهدات خود پایبند بمانید یا نه. با دیگران چگونه تعامل کنید. برای اینکه کاری را درست انجام دهید چقدر حاضر باشید تلاش کنید. اینکه متمرکز و منظم باشید یا آشفته و حواس پرت باشید» و از این دست مسائل.
باید اعتراف کنیم که تقریباً همه ی ما کسانی را دیده ایم که در حالت عادی رفتار بدی نداشته اند. اما دیر یا زود، به ویژه تحت فشار و در زمان دشواری ها رفتار مخربی از خود بروز داده اند که وجهه ی آنها را به بدترین شکل ممکن تخریب کرده است. متأسفانه اغلب اینگونه مدیران و مؤسسان، آبروی کسب و کار خود را نیز می برند. پس اگر به فکر موفقیت دراز مدت هستید، باید نگاه دقیقی در آینه بیاندازید و ببینید آیا هیچ یک از رفتارهای محدود کننده ی زیر را در وجود خود می یابید یا نه.
ساده لوحی
همه ی ما با نگاهی ساده و زودباور کار خود را شروع کرده ایم، اما هرچه زودتر به زیرکی و شکاکیت مورد نیاز برسیم، شانس قرار گرفتنمان در برترین موقعیت بیشتر خواهد بود. علت امر ساده است: انسان های ساده لوح و زودباور پیروز نمی شوند. یاد بگیرید هر چیزی که می خوانید و می شنوید را باور نکنید و همیشه منبع آنها را در نظر داشته باشید.
دستپاچگی
موقعیت های پر تنش و پر فشار در کسب و کار فراوان اند. تقریباً هیچگاه اوضاع نه تنها طبق برنامه پیش نمی رود، بلکه به شکل عجیبی به بیراهه می رود. اگر نتوانید در یک موقعیت بحرانی بر واکنش ناشی از آدرنالین فائق آیید و خونسردی خود را حفظ کنید، کار به جاهای باریک کشیده خواهد شد.
تعصب
علاقه یکی از پیشران های مهم موفقیت است، اما وقتی از مرز عشق و علاقه عبور کنید و به ورطه ی تعصب کورکورانه قدم بگذارید، این حس به ضرر شما عمل خواهد کرد. تعصب باعث می شود دید تحریف شده ای نسبت به واقعیت پیدا کنید، منطقتان دچار نقصان شود و تصمیمات بدی بگیرید.
تنبلی
آنهایی که می خواهند دستاوردهای بزرگی داشته باشند این حقیقت بنیادین را به خوبی می دانند که رسیدن به موفقیت های بزرگ نیازمند تلاش فراوان در درازمدت است. به همین دلیل است که همیشه روی خواسته های خود تا این حد تمرکز و نظم دارند. اغلب افراد مسامحه کار و بی توجه اند. به همین دلیل است که در زندگی خود به دستاورد بزرگی نمی رسند؛ به همین سادگی.
عجول بودن
استیو جابز می گفت: «نیمی از آنچه که کارآفرینان موفق را از کارآفرینان ناموفق متمایز می کند پشتکار خالص است». اگر به کاری که انجام می دهید عشق نداشته باشید آن را رها خواهید کرد. این روزها همه به دنبال پاداش های آنی هستند، اما این ذهنیت راه به جایی نمی برد.
تخلیه ی هیجانی
اگر احساسی دارید که در دست و پنجه نرم کردن با آن دچار مشکل هستید (اعم از حسادت، شرم، حقارت و غیره)، منتقل کردن آن به کسانی که با آنها کار می کنید یا به اصطلاح برون ریزی هیجانی، نه تنها برای شما و اطرافیانتان شرم آور است، بلکه کسب و کارتان را نیز نابود خواهد کرد.
خودخواهی
اگر طوری رفتار کنید که گویی مرکز تمام دنیا هستید، بهتر است استعداد لازم برای اثبات این ادعای خود را نیز داشته باشید. حتی با این وجود، بیش از اندازه خودمحور و خودپسند بودن، اثربخشی شما را از بین می برد. کسب و کار یعنی کسب و کار، نه شما. کسب و کار یعنی تجربه ای که مشتری از محصولات شما دارد. همیشه به یاد داشته باشید در این رابطه چه کسی در خدمت چه کسی است.
زندگی کردن در گذشته یا آینده
درست است که می توان از گذشته درس گرفت، اما در گذشته زندگی کردن مخرب است. به همین ترتیب برنامه ریزی و رؤیاپردازی برای آینده خوب است، اما اگر اعمالتان روی زمان حال متمرکز نباشد هیچگاه به برنامه ها یا رؤیاهای خود نخواهید رسید.
بی تفاوتی سرخوشانه
اخیراً اصطلاحاتی از قبیل «هرچه پیش آید خوش آید» و «جای نگرانی نیست» را زیاد می شنویم، اما به یاد داشته باشید که این قبیل صحبت ها را از انسان های بسیار موفق زیاد نخواهید شنید. آنها ممکن است ویژگی ها و صفات زیادی داشته باشند اما بی تفاوتی قطعاً در میان این صفات نیست.
حساسیت بیش از اندازه
اگر آنقدر به اصطلاح نازک نارنجی هستید که هر انتقادی شما را عصبانی می کند و هر چیز کوچکی باعث رنجیده شدن شما می شود، در دنیای واقعی کسب و کار به مشکل بر می خورید. بی دلیل نیست که رهبران دنیای کسب و کار معمولاً شوخ طبعی و افتادگی زیادی دارند. این ویژگی ها به نوعی لازمه ی این کار هستند. پس خودتان را زیاد جدی نگیرید.
