غش یا سنکوپ چه علائم و هشدارهایی دارد می خواهیم با مشخص کردن علت آن از بروز آن در افراد مختلف پیشگیری کنیم این عارضه چگونه قابل درمان است افراد دیابتی و خانم های باردار بیشتر در معرض آن قرار دارند
غش یا سنکوپ به دلیل کاهش ناگهانی جریان خون به مغز رخ می‌دهد.
برخی از شایع‌ترین علل غش کردن عبارتند از:
ریتم غیر طبیعی قلب: اگر ضربان قلب به طور قابل توجهی کاهش یابد یا سریع شود، فشار خون ممکن است سقوط کرده و غش کردن به دنبال آن بروز کند. در این میان علل متعددی منجر به ریتم غیر طبیعی قلب می‌شوند؛ از برخی داروها گرفته تا پرکار بودن غده تیروئید.
سنکوپ وازوواگال: سنکوپ وازوواگال (وازودپرسور) نوع شایع سنکوپ در اشخاص طبیعی بوده و عموماً رایج است. عواملی چون ترس، خستگی مفرط، استرس‌های روحی به خصوص در در اتاق‌های گرم و شلوغ، صدمات و درد زمینه ساز بروز آن هستند.
سندرم سینوس کاروتید: عارضه‌ای است که بر اثر مسدود شدن شریان کاروتید و کاهش خون رسانی به مغز منجر به ضعف می‌شود.
سنکوپ در اغلب موارد خوش خیم است ولی در برخورد با این افراد مشخص کردن نوع سنکوپ جهت درمان‌های اورژانسی ضروری است.
اگر شما می دانید یا گمان می‌برید که در حال رفتن به سوی ضعف یا غش هستید، دراز بکشید و ترجیحاً در موقعیتی باشید که پاهایتان را بلند کرده‌اید. این کار جریان خون به مغز را تشویق می‌کند.
بررسی علت‌های زمینه‌ای برای درمان غش و جلوگیری از حملات بیشتر مفید است.
برای مثال اگر شما مبتلا به دیابت نوع 2 هستید، توصیه به ورزش منظم و داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل برای جلوگیری از بروز غش است.
اگر شما با تزریق و یا دیگر روش‌های پزشکی دچار غش می‌شوید، قبل از این کار با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید. توصیه این است که در حالت دراز کشیده، تزریق برای شما انجام شود.
nhs،
