خارج کردن پروستات یا پروستاتکتومی برای کسانی بکار می رود که در مرحله ابتدایی بیماری هستند و سرطان محدود به پروستات بوده از آن خارج نشده است. و یا تحت درمان اشعه قرار گرفته اند اما پاسخ مناسب به آن نداده اند. لازم است یادآوری کنیم که درمان جراحی برای بیماری که قبلا تحت رادیوتراپی (اشعه) قرار گرفته است با مشکل همراه می باشد.
سه نوع جراحی داریم:
1. در آوردن پروستات از ناحیه زیر شکم یا Retropubic Prostatectomy که شایعترین نوع عمل است.
2. در آوردن پروستات از ناحیه میان دو راه (ناحیه بین مقعد و پوست بیضه)
3. در آوردن پروستات از طریق لاپاراسکوپی: در این روش چندین سوراخ به اندازه 1 سانتی متر در روی شکم ایجاد می کنند و پروستات خارج می شود.
لازم به ذکر است که پس از خارج کردن پروستات اعصاب ناحیه اطراف پروستات آسیب می بینند و بیمار دچار عوارض ناشی از عمل مثل بی اختیاری ادراری و اختلال نعوظ می شود. برای درمان اختلال نعوظ در این بیماران پس از جراحی از داروهایی مثل ویاگرا استفاده می شود. هنگام پروستاتکتومی و فرستادن پروستات به آزمایشگاه اگر متخصص آسیب شناسی بگوید بیماری از آنچه جراح فکر می کرده گسترده تر است و به عنوان مثال سرطان به طور موضعی گسترش پیدا کرده است استفاده از اشعه و رادیوتراپی به عنوان درمان کمکی مورد استفاده قرار می گیرد و باعث افزایش طول عمر بیمار می شود.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
