image_13941201302220

 مشکلات جنسی مردان با چه روش هایی قابل درمان هستند با چه توصیه هایی می توانیم آن ها را برطرف کنیم توصیه های موثر در این زمینه کدامند و پیشنهاد تخصصین اورولوژی در این زمینه چیست؟

ناتوانی جنسی به عدم توانایی ایجاد نعوظ کامل و یا ناتوانی در حفظ نعوظ تا پایان رابطه جنسی گفته می‌شود. عوامل روحی و روانی، مثل استرس و فشار‌های عصبی در ایجاد ناتوانی جنسی نقش دارند. اغلب موارد ناتوانی جنسی در ابتدا‌ی زندگی مشترک، به علت استرس‌های شروع زندگی و آغاز پذیرش مسئولیت‌های جدید بوده و با گذشت زمان خود به خود بهبود می‌یابد.

قند خون بالا، چربی خون، فشار خون، استرس‌ها و نگرانی‌های بیش از حد معمول، مصرف بعضی داروها از جمله برخی داروهای ضد فشار خون و بعضی داروهای کوچک کننده پروستات در ایجاد ناتوانی جنسی موثرند.

از آنجایی که رگ‌های آلت عامل مهمی در تنظیم ورود خون و ایجاد نعوظ می‌باشند، سلامت آنها در توانایی جنسی فرد بسیار مهم است. قند و چربی و فشار خون بالا به همان نحوی که عروق کرونر قلب را تحت تاثیر قرار داده و منجر به سکته قلبی می‌شوند، برعروق آلت تاثیر گذاشته و توانایی نعوظ را کاهش می‌دهند.

در مطالعات سال‌های اخیر، ارتباط نزدیکی بین بیماری‌های عروقی قلب و ناتوانی جنسی در افراد گزارش شده است. آسیب‌های نخاعی وسابقه ضربه به ستون فقرات نیز در ایجاد ناتوانی جنسی موثر است. همچنین برخی اعمال جراحی در ناحیه لگن و یا اطراف ستون فقرات به علت آسیب و دستکاری اعصاب مرتبط با عملکرد آلت روی توانایی جنسی اثر می‌گذارند.

پیشگیری از ناتوانی جنسی
داشتن رژیم غذایی مناسب، پرهیز از مواد غذایی پرچرب، عدم استعمال دخانیات، فعالیت ورزشی منظم، پرهیز از استرس‌های بیش از حد، انجام آزمایش‌‌‌های سالیانه قند و چربی خون و در صورت بالا بودن، درمان زیر نظر پزشک توصیه می‌گردد.

درمان دارویی

توصیه مجدد درمان قند و چربی خون بالا به عنوان مرحله اول درمان می‌باشد. داروهای خوراکی ممکن است داروهایی مثل سیلدنافیل و تادالافیل تجویز شود که شایع ترین عوارض آنها سردرد و ناراحتی معده است. به علت تداخلات دارویی با برخی داروهای قلبی، بهتر است این داروها زیر نظر پزشک شروع شوند.

داروهای تزریقی

در مواردی که داروهای خوراکی مؤثر نباشند، تزریق داروهایی مثل پاپاورین و فنتولامین داخل اجسام غاری تنه آلت تناسلی توسط پزشک ارولوژیست انجام می‌شود.

دستگاه واکیوم

باز هم در مواردی که درمان دارویی موثر نباشد، می‌توان از دستگاه واکیوم زیر نظر متخصص استفاده کرد. از آنجایی که در حالت طبیعی ورود حجم بالای خون از طریق سرخرگ آلت باعث ایجاد نعوظ می‌شود، دستگاه واکیوم با استفاده از مکشی که ایجاد می‌کند باعث ورود خون به آلت در مبتلایان به ناتوانی جنسی خواهد شد.

لازم به ذکر است که برخلاف تبلیغات گسترده‌ای که صورت می‌گیرد، دستگاه واکیوم و هیچ دستگاه و داروی خوراکی و موضعی دیگری باعث افزایش اندازه آلت نعوظ یافته در فردی که ناتوانی جنسی ندارد نخواهند شد. مورد دیگر اینکه که برخلاف تصور عامه مردم، تزریق هورمون مردانه(تستوسترون) در فردی که به علت قند یا چربی بالا دچار ناتوانی جنسی شده است، تاثیری در درمان ندارد.

انزال زودرس

به خروج زودرس مایع منی قبل از زمان مورد انتظار زوج و در کمتر از دو دقیقه گفته می‌شود. از آنجایی‌که علل روحی و روانی در ایجاد انزال زودرس نقش دارند، روانپزشک متخصص در این زمینه به درمان این بیماران کمک خواهد کرد.

درمان دارویی انزال زودرس

داروهای بی‌حس کننده، مثل اسپری و ژل لیدوکائین، استفاده از کاندوم‌های تاخیری که حاوی ماده بی‌حس‌کننده هستند در درمان انزال زودرس موثر است. با این وجود، بی‌حسی ایجاد شده از کیفیت رابطه جنسی در برخی افراد می‌کاهد. داروهای دیگری که بدون ایجاد بی‌حسی و به تدریج باعث درمان انزال زودرس می‌شوند، برخی از دارو‌های ضد افسردگی مثل فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام و کلومیپرامین می‌باشند که توصیه می‌شود زیر نظر پزشک مصرف شوند.

* متخصص ارولوژی

*دکتر حمید‌رضا اکبری گیلانی