با افزایش طول مدت ابتلا به دیابت و همچنان که مشکلات چشمی پیشرفت می کند عروق قسمت های زیادی از شبکیه مسدود می شود و برای جبران کم خونی شبکیه عروق جدیدی شکل می گیرند که با ایجاد آن ها رتینوپاتی وارد مرحله پیشرفته به نام رتینوپاتی دیابتی تکثیری یا رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو می شود.
متاسفانه این عروق جدید همانند عروق طبیعی شبکیه نمی باشند به این معنی که ضعیف هستند و همچنی در محل غیر طبیعی روی سطح شبکیه و داخل مایع زجاجیه رشد می کنند در نتیجه این عروق به سادگی خونریزی می کنند و می توانند با رشد به داخل مایع زجاجیه باعث کشش بر روی شبکیه و جدا شدن آن از لایه های زیرین خود شوند و یا باعث ایجاد پارگی یا حفره ای در شبکیه شوند.
عروق جدید به ندرت مرکز بینایی را درگیر می کنند، اما عواقب آن ها همچون خونریزی یا کنده شدن شبکیه می تواند سبب تضعیف بینایی گردد. کاهش بینایی در این حالت اغلب ناگهانی و شدید است. بینایی چشمان ممکن است تار و متفاوت باشد زیرا خون وارد شده به زجاجیه اجازه عبور نو را نمی دهد. گاهی اوقات خون وارد شده به زجاجیه بدون درمان رفع می شود اما گاهی اوقات هم باید برای برداشت آن جراحی صورت گیرد. کنده شدن شبکیه در اثر رتینوپاتی تکثیری از عوارض وخیم و پیشرفته ای می باشد که در صورتی که مرکز بینایی را درگیر سازد می تواند منجر به نابینایی گردد.
در مرحله تکثیری رتنینوپاتی دیابتی عوارض کم خونی و تورم مرکز بینایی همچون مرحله غیر تکثیری ممکن است وجود داشته باشند و باعث کاهش بینایی شوند.
