کورتیکواستروئیدها (یا همان کورتون در اصطلاح عموم) قابلیت کنترل برخی عوارض رتینوپاتی دیابتی همچون تورم مرکز بینایی را دارند. با توجه به این که مصرف خوراکی این داروها برای تاثیر گذاشتن بر روی چشم عوارض زیادی برای قسمت های دیگر بدن دارد امروزه از تزریقات موضعی آن ها از جمله در زیر چشم یا داخل چشم استفاده می شود. این داروها پس از تزریق در موضع جذب می شوند و اثر آن ها حداکثر برای چند ماه باقی می ماند و لذا با توجه به این که بیماری دیابت یک بیماری طولانی مدت است لازم است تزریقات به صورت مکرر انجام شوند. حسن این داروها، در دسترس بودن و ارزانی آن ها می باشد. تزرق این داروها به داخل چشم می توان باعث پیشرفت آب مروارید و یا افزایش فشار چشم شود. پزشک قبل از تزریق این داروها در مورد عوارض احتمالی آن ها با شما صحبت خواهد کرد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
