اکثر انواع گلوکوم نیازمند درمان هستند. هدف از درمان گلوکوم پیشگیری از کاهش بیشتر بینایی از طریق کنترل فشار درون چشم است. همانند کنترل فشار خون برای پیشگیری از سکته ی مغزی.
بعضی افراد نیاز به جراحی دارند سایر افراد ممکن است نیاز به دارویی داشته باشند که مستقیما چشم را درمان می کند یا دارویی که سایر مشکلات و بیماری های موثر بر چشم را درمان کند و برخی نیز نیاز به قطع انواع خاصی از داروها را دارند. برخی از انواع گلوکوم نیز با لیزر درمان می شوند.
به دلیل وجود انواع مختلفی از گلوکوم نوع درمان بستگی به شناسایی دقیق نوع گلوکوم و تعیین نحوه ی اثرگذاری آن بر کیفیت زندگی فرد دارد. نوع خاصی از گلوکوم به علت ایجاد عروق غیر طبیعی در زاویه اتاق قدامی چشم ایجاد می شود و گلوکوم نئوواسکولر نام دارد.
یکی از مهم ترین علل ایجاد این نوع گلوکوم دیابت و کم خونی شبکیه ناشی از آن است. درمان اصلی این نوع گلوکوم لیزر درمانی شبکیه است. البته احتمال نیاز به سایر درمان ها مانند استفاده از قطره، تزریق دارو به داخل زجاجیه و جراحی نیز وجود دارد.
اکثر بیمارانی که تشخیص گلوکوم برای شان گذاشته می شود. ابتدا با قطره های چشمی درمان می شوند. با وجود این که قطره های چشمی از جمله درمان های پرطرفدار در مورد دیابتی ها است اما متاسفانه یکی از موثرترین گروه های قطره های چشمی به نام بتابلوکرها نشانه های کاهش قند خون را در هر دو نوع دیابت 1و2 ماسکه می کنند و سبب افزایش قند خون در دیابت نوع 2 می شوند. می توان از چنین عوارض سیستمیکی با بستن کامل چشم ها به مدت 3 دقیقه پس از ریختن قطره های بتابلوکرها پیشگیری کرد زیرا این کار سبب
می شود تا قطره ها وارد کانال تخلیه اشک در گوشه ی داخلی چشم و از آن جا داخل بینی و سپس جریان خون نشوند. مثال هایی از قطره های بتابلوکر موجود در بازار ایران عبارتند از: تیمولول (با نام های تجارتی مختلف از جمله: تیمولول SD، تیموبیول)، بتاکسولول (با نام تجارتی بتاکسول)، کوبایوسایت (قطره مخلوط حاوی تیمولول و دورزولامید). قطره های چشمی دیگری هم برای درمان گلوکوم وجود دارند که دارای چنین عوارض نمی باشند. به علاوه درمان های آتی گلوکوم ممکن است شامل داروهای افزایش دهنده جریان خون عصب بینایی و یا تقویت آن در برابر افزایش داخل چشمی شوند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
