سرطان مقعد یک بیماری است که در آن سلول های سرطانی در بافت مقعد ایجاد می شوند.علائم آن شامل خونریزی، درد و یا وجود برآمدگی در ناحیه مقعد است. خارش مقعد و ترشحات همچنین می تواند نشانه ای از سرطان مقعد باشد. درمان های امکان پذیر شامل تشعشع، شیمی درمانی و جراحی است. درمان بستگی به نوع، اندازه و محل تومور دارد
سرطان مقعد بیماری نادری می باشد و سالیانه حدود 930 نفر در انگلستان به این سرطان مبتلا می شوند. سرطان مقعد در زنان کمی شیوع بیشتری نسبت به مردان دارد . ا
سرطان مقعد و تومور های پیش مقعدی
مقعد عبارت است از منفذ باز عضلانی که در انتهای روده بزرگ قرار دارد. مقعد توسط حلقه ای عضلانی به نام اسفنکتر کنترل می شود که از طریق باز و بسته شدن اجازه کنترل حرکات دستگاه گوارش را فراهم می آورد. ا
منطقه ای که مقعد را به رکتوم متصل می کند کانال مقعدی نامیده می شود و حدود 3 تا 4 سانتی متر طول دارد. ا
سرطان مقعد نادر می باشد. سالیانه حدود 930 نفر در انگلستان به این سرطان مبتلا می شوند. شایعترین نوع سرطان مقعد کارسینومای سلول های اسکوموس می باشد. سایر انواع نادر این نوع سرطان شامل کارسینومای سلول های بازال، آدنوکارسینوما و ملانوما می باشد. این اطلاعات درباره کارسینومای سلول های اسکوموس می باشد. ا
سرطان مقعد در زنان کمی شیوع بیشتری نسبت به مردان دارد. عوامل مختلفی موجب افزایش خطر ابتلا به سرطان مقعد می شود که شامل:ا
ویروس پاپیلومای انسانی (اچ پی وی )ا
احتمال بروز سرطان مقعد در افرادی که مبتلا به نوعی عفونت ویروسی به نام پاپیلومای انسانی می باشند، افزایش می یابد. خطر ابتلا به این ویروس با افزایش تعداد شرکای جنسی فرد افزایش می یابد. ا
فعالیت جنسی
احتمال بروز سرطان مقعد در افرادی که از طریق مقعد مقاربت داشته اند، افزایش می یابد. این امر ممکن است به علت افزایش احتمال ابتلا به ویروس ” ا اچ پی وی ” در ناحیه مقعد باشد . ا
تضعیف سیستم ایمنی
سیستم ایمنی بخشی از دفاع بدن در مقابل عفونت ها و بیماری هایی مانند سرطان می باشد. احتمال بروز سرطان مقعد در افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی می باشند مانند افرادی که به دنبال عمل پیوند عضو داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند و یا درافراد مبتلا به ایدز، بیشتر است. ا
مصرف سیگار
تنباکو موجود در سیگار خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش می دهد. ا
هرچند بسیاری از افراد مبتلا به سرطان مقعد این ریسک فاکتور ها را نداشته اند و علت این بیماری هنوز ناشناخته می باشد. ا
شایعترین علائم سرطان مقعد عبارتست از:ا
خونریزی از مقعد
درد، ناراحتی و خارش اطراف مقعد
برجستگی های کوچک اطراف مقعد که ممکن است با هموروئید (بواسیر) اشتباه شود
بی اختیاری دفع مدفوع
ترشحات ژله ای مانند از مقعد ( مخاط)ا
زخم های اطراف مقعد که ممکن است تا پوست اطراف باسن گسترش یابد. ا
NICE
ا ( انستیتو ملی سلامت آمریکا) توصیه می کند افراد مبتلا به سرطان مقعد توسط یک گروه پزشکی متخصص تحت درمان قرار بگیرند. این گروه در تمام بیمارستان ها در دسترس نمی باشند، بنابراین ممکن است شما برای مداوا مجبور باشید به بیمارستان دیگری بروید. در اغلب موارد درمان اصلی برای سرطان مقعد استفاده از ترکیب رادیوتراپی ( اشعه درمانی) و شیمی درمانی می باشد. هر دو روش درمانی ممکن است به صورت همزمان یا به دنبال هم استفاده شود. درمان ترکیبی معمولا بسیار موفق می باشد. اگر رادیوتراپی و شیمی درمانی به طور همزمان استفاده شود، عوارض جانبی آن نیز ممکن است با شدت بیشتری بروز کند. برای درمان تومورهای کوچک مقعدی از جراحی و یا در موارد پیشرفته از ترکیب جراحی با شیمی درمانی یا رادیوتراپی استفاده می شود. ا
رضایت بیمار
قبل از شروع هرگونه روند درمانی، پزشک شما اطلاعات کاملی در زمینه عوارض درمان به شما می دهد و هدف از درمان را برای شما شرح می دهد. ا آنها معمولا از شما می خواهند تا فرم رضایت شروع درمان ( رضایتنامه) را امضا کنید. بدون اجازه شما نمی توان ازهیچ درمان پزشکی استفاده کرد. ا
جراحی
در موارد تومورهای کوچک ممکن است از جراحی استفاده شود. در مواردی که درمان های اولیه قادر به ریشه کنی سرطان نباشد یا در صورتی که علائم موجود حاکی از برگشت مجدد سرطان باشد، نیز از جراحی استفاده می شود. دو نوع اصلی جراحی وجود دارد: برداشت موضعی و برداشت شکمی
برداشت موضعی
این روش ممکن است در موارد تومورهای کوچک موجود در قسمت های خارجی مقعد استفاده شود. در این روش تنها بخش هایی از مقعد که دارای سلول های سرطانی هستند برداشته می شود. اسفنکتر مقعد دست نخورده باقی می ماند بنابراین کار دستگاه گوارش در اغلب افراد بدون تغییر باقی می ماند.ا
برداشت شکمی
در این روش مقعد و رکتوم برداشته می شود. در این روش باید بخشی از روده بزرگ (کولون) به صورت دائمی برداشته می شود (کولوستومی). ا بنابراین راه خروجی دستگاه گوارش به سطح شکم منتقل می شود تا بدین ترتیب مدفوع از بدن خارج شده و در کیسه کولوستومی جمع آوری می شود. ا این منفذ باز شکمی استوما نامیده می شود. گرچه کولوستومی در ابتدا امری وحشتناک و ناراحت کننده به نظر می رسد اما بیشتر افراد با گذشت زمان با آن تطبیق حاصل کرده و به زندگی طبیعی خود باز می گردند. ا
استوما عبارت از منفذ بازی، چه به صورت طبیعی چه به واسطه جراحی، می باشد که بخشی از حفره داخلی بدن را به محیط خارج متصل می کند. عمل جراحی که طی آن استوما ایجاد می شود به پسوند استومی ختم و با پیشوندی که معرف اندام یا منطقه مورد جراحی می باشد، آغاز می شود. ا
در آناتومی، استومای طبیعی شامل هرگونه منفذ بازی در بدن، مانند دهان، می شود. در صورت نیاز در هر اندام حفره مانند می توان استومای مصنوعی ایجاد نمود. این اندام ها شامل مری، معده، دوازدهه، ایلئوم (بخشی از روده باریک)، کولون، حفره جنبی، حالب، مثانه و لگنچه کلیه می باشد. ا
یکی از انواع بسیار شناخته شده استومای مصنوعی کولوستومی می باشد که از طریق جراحی در روده بزرگ ایجاد می شود. این روش از طریق بای پس کردن رکتوم به مدفوع اجازه خروج از بدن می دهد تا در کیسه ای جمع آوری شود. ا
منبع-http://rasoulazizi.com/