1. مسمویت غذایی
مسمومیت غذایی می تواند سبب درد شکم، اسهال، تهوع، استفراغ، تب، لرز و ضعف شود.
2. سندرم روده تحریک پذیر
سندرم روده تحریک پذیر یک بیماری شایع است که باعث اسپاسم دردناک، گرفتگی و اسپاسم در روده بزرگ می شود.
3. اسهال مسافرتی
اسهال مسافرتی باعث اسهال آبکی و گرفتگی، گاهی اوقات با تب با درجه پایین همراه است.
4. ورم معده و روده
ورم معده و روده، التهاب معده و روده باعث اسهال و استفراغ است.
5. واکنش دارو یا عوارض جانبی
عوارض جانبی دارو شامل تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، ضعف، سرگیجه، تشنج و غیره می باشد.
6. گاستروانتریت ویروسی
ورم معده و روده ( آنفلوآنزای معده ) یک بیماری ویروسی است که باعث اسهال و استفراغ است.
7. کمپیلوباکتر
کمپیلوباکتر عفونت روده است که باعث درد شکم و دل درد، حالت تهوع، اسهال و استفراغ می شود.
8. سوزش سر دل یا GERD
علایم سوزش سردل و GERDشامل احساس سوزش در قفسه سینه، گلو، یا دهان، حالت تهوع و غیره می باشد.
9. سوء هاضمه
سوء هاضمه شامل درد و سوزش در قسمت فوقانی شکم، احساس پری بعد از غذا، آروغ زدن و گاز می باشد.
10. پرخوری
پرخوری هنگامی که شما گرسنه نیستید در نقطه ای از شکم احساس ناراحتی کامل و یا حالت پف کرده دارید.
11. استفاده از آنتی بیوتیک
آنتی بیوتیک ها می تواند سبب درد معده، اسهال، تهوع، استفراغ، خارش، بثورات و سرگیجه شود.
12. عدم تحمل لاکتوز
عدم تحمل لاکتوز، یا عدم توانایی در هضم لاکتوز، منجر به گاز، نفخ و سایر علائم می شود.
13. بیماری التهابی روده
بیماری التهابی روده سبب تورم و علائمی مانند دل درد، اسهال مزمن و خونریزی است.
14. مصرف بیش از حد دارو
مصرف بیش از حد دارو می تواند کشنده باشد و موجب خواب آلودگی، گیجی، کما، استفراغ و سایر علائم شود.
15. مسمومیت آهن
مسمومیت آهن باعث درد شکم، استفراغ، اسهال، بی حالی و کم آبی بدن می شود.
16. کولیت اولسراتیو
کولیت اولسراتیو باعث تورم در روده بزرگ و می تواند به گرفتگی، اسهال و غیره منجر شود.
17. دیورتیکولوزیس
دیورتیکولوزیس یک بیماری روده بزرگ است و باعث درد، اسپاسم، عفونت، خونریزی و سایر علائم می شود.
18. ژیاردیازیس
ژیاردیازیس یک عفونت روده کوچک است که باعث اسهال، گاز، نفخ، تهوع و اسپاسم معده است.
19. فتق هیاتال
هنگامی که علائم فتق هیاتال ظاهر شوند عبارتند از: درد و سوزش قفسه سینه، عرق کردن، طعم تلخ و غیره است.
20. پرکاری تیروئید
هیپرپاراتیروئیدیسم می تواند سبب خستگی و ضعف، افزایش تشنگی، اختلال تفکر و شکستگی استخوان شود.
21. اسهال آمیبی
اسهال آمیبی عفونت انگلی روده ای است و عامل اسهال، گرفتگی عضلات، گاز، تب و خستگی است.
22. خوردن غذاهای خاص
غذاهای خاص می تواند عوارض جانبی غیر معمول و گاهی اوقات ناخوشایند، مانند بوی بد دهان و سوزش معده شود.
23. بیماری Sickle Cell
علائم بیماری سلول داسی شکل عبارتند از: عفونت های مکرر، پوست زرد، خستگی، سرگیجه، درد و غیره است
24. آنتی بیوتیک
سبب اسهال مکرر و حرکات روده آبکی که پس از مصرف آنتی بیوتیک ها اتفاق می افتد.
25. بیماری سلیاک
بیماری سلیاک، که یک واکنش روده به گلوتن است و می تواند سبب گاز، اسهال، نفخ و از دست دادن وزن شود.
26. سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ اغلب بدون علامت است اما می تواند سبب یبوست، انسداد روده، مدفوع خونی و غیره شود.
27. بیماری کرون
بیماری کرون یک بیماری گوارشی است که باعث تورم، گرفتگی، اسهال و مشکلات تغذیه ای می شود.
28. فیبروز کیستیک
فیبروز کیستیک یک بیماری ارثی است که باعث می شود که بدن مخاط غیر طبیعی غلیظ و چسبناک پیدا نماید.
29. روتاویروس
روتاویروس التهاب معده و روده که منجر به اسهال و استفراغ است.
30. سالمونلا
سالمونلا یک نوع باکتری است که می تواند بدن را آلوده و باعث اسهال، گرفتگی عضلات و تب می شود.
31. شیگلوز
شیگلوز سبب سوزش معده و روده می شود و باعث اسهال خونی، درد شکم و تب است.
32. برگزاری مدفوع ( انکوپرزیس )
انکوپرزیس در کودکان با لباس زیر آلوده به مدفوع در اثر حرکات روده غیرعمدی ایجاد می شود.
33. حصبه
تب تیفوئید بیماری تهدید کننده زندگی است و باعث تب، درد عمومی، سردرد و ضعف است.
34. لنفادنیت مزانتر
لنفادنیت مزانتر التهاب غدد لنفاوی شکم باعث درد، اسهال، تب و غیره است.
35. سندرم شوک سمی
سندرم شوک سمی یک عفونت جدی باکتریایی است و باعث تب، فشار خون پایین، بثورات جلدی و غیره است.
36. مسمومیت Ricin
Ricin درست یک سم خطرناک در لوبیا کاستور می باشد و باعث مشکل در تنفس، تهوع، تب و تعریق می شود.
37. بیماری اشعه
بیماری اشعه است که توسط یک دوز بالای اشعه ایجاد می شود و باعث استفراغ، اسهال، ریزش مو و غیره می شود.
38. وبا
وبا یک عفونت باکتریایی است که می تواند سبب اسهال، تهوع، تشنگی بیش از حد، پوست خشک و استفراغ شود.
39. سندرم کارسینوئید
سندرم کارسینوئید گروهی از علائم مانند گرگرفتگی، خس خس و اسهال که ممکن است در افراد دارای سرطان کارسینوئید توسعه یابد.
