تحقیقات جدید با بکارگیری ویکتوزا در مبتلایان به بیماری دیابت انجام شد که در ادامه شرح این تحقیقات را بیان میکنیم و نتیجه آخرین دستاوردها را در این زمینه به اطلاع شما می رسانیم
براساس این مطالعه ی جدید، استفاده از ویکتوزا به مدت 6 ماه به بهبود ترشح انسولین در بیمارانی که بمدت طولانی به دیابت مبتلا بوده و بیماریشان تحت کنترل نیست، کمک می کند.
ویکتوزا یک آگونیست گیرنده ی GLP-1است که تولید انسولین را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تحریک می کند. فواید درمان با ویکتوزا شامل بهبود کنترل قندخون و کاهش وزن است. در این مطالعه ی جدید که نتایج آن در مجله ی Clinical Endocrinology and Metabolismمنتشر گردید، محققان مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس جنوب غربی به ارزیابی عملکرد سلولهای بتا، ترشح گلوکاگون و توزیع چربی در بیمارانی که داروی لیراگلوتید به درمان آنها اضافه شده بود، پرداختند.
71 بیمار بالغ مبتلا به دیابت که نیاز به درمان با انسولین با دوز بالا داشتند، بصورت تصادفی روزانه 1.8میلی گرم لیراگلوتید یا پلاسبو به مدت شش ماه دریافت کردند. متوسط زمان ابتلا به دیابت در این گروه 17 سال بود.
محققان تغییرات ترشح انسولین و گلوکاگون را بررسی کردند و با استفاده از اسکن MRIبه بررسی توزیع چربی زیر پوست و احشایی و چربی موجود درکبد و پانکراس(ectopic fat)پرداختند. رژیم دارویی بیماران در طول مدت تحقیق ثابت باقی ماند.
ترشح انسولین در بیمارانی که تحت درمان با لیراگلوتید به مدت 6 ماه قرار گرفتند، درمقایسه با پلاسبو بهبود یافت و بهبود چشمگیری در مقدار هموگلوبین AC1 این گروه نسبت به پلاسبو مشاهده گردید، اگر چه تفاوت چشمگیری در ترشح گلوکاگون در دو گروه مشاهده نشد.
دکتر Vanderheidenنویسنده ی این تحقیق می گوید: ما دریافتیم که افزودن لیراگلوتید به درمان انسولین با دوز بالا دربیماران چاق که به مدت طولانی به دیابت نوع 2 مبتلا بودند و دیابت آنها تحت کنترل نبود، موجب بهبود قند خون این افراد از طریق بهبود ترشح انسولین می شود و این بهبود با کاهش ترشح گلوکاگون مرتبط نیست. علاوه بر این هیچ تغییر معنی داری در حساسیت به انسولین در این گروه علیرغم کاهش مقدار چربی زیر پوستی و محتوی چربی کبدی ، مشاهده نشد. دراین مطالعه مدت زمان استفاده از ویکتوزا کوتاه (6 ماه) بود. در اوایل ماه جاری محققان دانشگاه میامی اعلام کردند استفاده ی طولانی مدت از لیراگلوتید (ویکتوزا) می تواند موجب افزایش مقدار قند خون شود. با این حال این تحقیق بروی موش ها انجام شده است و برای تایید این یافته ها باید مطالعات انسانی صورت گیرد.
منبع : diabetestma.org
