تمامی هیجان ها حتی آن هایی که احساس بدی در ما ایجاد می کنند طبیعی و سازگار کننده هستند. هیجانات کارکردی دارند که از آن به عنوان کارکردهای علامت دهنده یاد می کنند. هیجان ها به ما امکان می دهند که افراد و موقعیت ها را به منزله منبع درد یا لذت بشناسیم. زمانی که فردی باعث خندیدن ما گردد و باعث شود که در مورد خودمان احساس خوبی داشته باشیم در این صورت دوستداریم زمان بیشتری را با آن فرد سپری کنیم. از طرف دیگر وقتی فردی باعث گریه و احساس بی کفایتی و بی لیاقتی در ما شود این احساسات منفی علامتی حاکی از نادرست بودن آن رابطه هستند. چنانچه در این گونه مواقع به علامت های هیجانی خود توجه کنیم به این نتیجه می رسیم که باید از آن فرد دوری کنیم یا آن که رابطه مان را باید به صورتی تغییر بدهیم که به رضایت بیشتر ما از آن منجر گردد. از این نظر موقعی که چیز با اهمیت و ارزشمندی را از دست داده ایم یا موقعی که خواسته مان برآورده نشده احساس غمگینی نه تنها طبیعی است بلکه سازگارانه نیز محسوب می شود.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد