یکی از مهم ترین اصول تربیت کودک. یادگیری مهارت نه گفتن به کودک است. گاهی اوقات کودکان خواسته هایی دارند که قابل قبول نیست ، باید در این شرایط به آنها نه بگوییم ، اما نه گفتن روش خاصی دارد که در صورتی که درست از این روش ها استفاده کنیم زودتر به نتیجه ی مطلوب خواهیم رسید.
بعضي وقت‌ها والدين آن‌قدر نسبت به فرزندشان حالت محافظه‌كارانه به خود مي‌گيرند كه در جواب هر پرسشي و براي هر تصميمي جواب نه مي‌دهند:
مي‌توانم اين وسيله را بخرم؟
نه!
مي‌شود امشب خانه دوستم بمانم؟
نه!
مي‌توانم يك شب دوستم را دعوت كنم اينجا بماند؟
نه!
اما اگر دوست داريد مواظب فرزندتان باشيد، هنر اين نيست كه دائم در جواب خواسته‌هاي او نه بگوييد، بلكه درست اين است كه مخالفت‌تان را براي موارد بزرگ و مهم نگه داريد، زماني كه واقعا فرزندتان در خطر است يا انجام كاري واقعا غلط است.
و حالا دو تا پيشنهاد برايتان داريم. (از زبان کودک)
اول: براي بله گفتن دنبال فرصت بگرديد .
معمولا مخالفت با يك وضعيت كار ساده‌اي است. کودک شما احتياج دارد شما فرصت بله گفتن را فراهم كنيد. ممكن است اين موافقت در مورد چيزي باشد كه پيش از اين هميشه با آن مخالف بوده‌ايد. اما اول از خودتان سه سوال مهم بپرسيد:
1 -آيا اين بار واقعا مهم است كه نه بگويم؟
2 -اگر موافقت كنم، آيا فرزندم را به خطر خواهم انداخت؟
3- اگر مخالفت كنم آيا دليل خوبي براي اين مخالفتم خواهم داشت؟
دوم: فكر كنيد و بعد مخالفت‌تان را توجيه كنيد
مي‌دانم كه والدين مجبور نيستند علت مخالفتشان را توضيح بدهند. اما آيا واقعا اين كار بدي است كه علت مخالفت‌تان را براي ما روشن كنيد؟ براي اين كار اول فكر كنيد و بعد جواب بدهيد. باور كنيد اگر بگوييد: <براي توضيح مخالفتم به وقت احتياج دارم> يا <بايد فكر كنم و بعد جوابت را بدهم> نه از احترام شما كم مي‌شود و نه ما فكر مي‌كنيم شما والدين ضعيفي هستيد.
حتي با وجود توضيح شما ممكن است ما دليلمان را نفهميم يا با آن موافق نباشيم. حتي ممكن است اين قدر سر قضيه بحث كنيم كه شما تهديدمان كنيد كه اجازه نخواهيد داد ما از خانه بيرون برويم. اما با همه اين‌ها باز هم خوشحاليم از اينكه اول فكر كرديد و بعد جوابمان را داديد.
لازم نيست <نه> حتما كلمه بدي باشد. برعكس مي‌تواند واژه بسيار خوبي باشد، نكته مهم اين است كه گفتن <نه> را براي مواقع مهم بگذاريد. وقتي واژه‌اي مدام به كار رود اثرش را از دست مي‌دهد.
تنها چيزي كه از شما مي‌خواهيم اين است كه از اين واژه، منطقي استفاده كنيد.
شيوه تربيتي مقتدرانه و نه ديکتاتوري روشي است که پدر و مادر در تربيت فرزند خود ضمن دارا بودن اقتدار و قدرت و قاطعيت در بسياري از مسائل نيز نياز کودک را درک مي کنند و با او هماهنگ هستند . اين شيوه اعتماد به نفس کودک را بالا مي بردبه اين دليل که کودک درک مي کند که والدين علاوه بر قاطعيتي که دارند و به صلاح او عمل ميکنند زماني را براي ارزش و بها دادن به او در نظر مي گيرند. اين نوع از پدران و مادران معمولا براي موافقت و مخالفت هاي خود دليل و استدلال دارند و براي هر گونه تصميم گيري استدلالي قوي را دارا هستند و به خاطر خواسته هاي خود در مورد مسئله اي تصميم نمي گيرند.