نوع دوم دلبستگی ناایمن زمانی پیش می آید که والدین کودک افرادی سرد، غرق در خوشی و به او بی توجه باشند. پدر یا مادر بی تفاوت ممکن است آن قدر در زندگی و در گرفتاربی های خود غرق باشد که به فرزندش توجه نکند. ممکن است حوصله صحبت های کودک را نداشته باشد. یا این که از صمیمیت جسمانی احساس ناراحتی کند و از همین رو از بوسیدن و در آغوش گرفتن فرزند خود امتناع کند. ممکن است این گونه والدین نیازهای جسمانی کودک را برآورده سازند اما به وقت گذراندن با او صحبت کردن با او و انجام دادن کارهایی که او دوست دارد بی علاقه باشند. وقتی چنین پدر یا مادری برای فرزند خود کار خوبی انجام می دهد معمولا به این خاطر است که این کار باعث می شود که او به عنوان پدر یا مادر احساس خوبی پیدا کند نه این که مهربان بودن او با فرزندش، چیزی است که فرزندش بدان نیاز دارد. در بسیاری از موارد این حالت ها به صورت اشتباه تفسیر می شوند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
