والدینی که نقش والدگری خود را جدی نمی گیرند والدین غفلت گر نامیده می شوند. این قبیل والدین نیازهای جسمانی یا روانی فرزندان خود را برآورده نمی سازند و به نظر می رسد به این که فرزندشان به صورتی شایسته بزرگ شود توجهی ندارند. همان طوری که در فصل پنج این کتاب اشاره کردم غفلت از کودک شکل شدیدی از بی توجهی والدین به کودک است که معمولی ترین شکل بدرفتاری با کودک محسوب می شود. از طرفی تعریف و تعیین کردن آن از سوء استفاده جسمانی، سخت تر است زیرا غفلت از کودک شکلی از فقدان فرزندپروری خوب است اما سوء استفاده جسمانی آشکارا به معناینیازهای جسمانی فرزند پروری نامناسب است. از آنجایی که تعریف بی توجهی به کودک کار دشواری است زنان بزرگسال نمی توانند به درستی تشخیص بدهند که آیا در دوران کودکی مورد غفلت قرار گرفته بوده اند یا خیر.
متداول ترین شکل غفلت از کودک این است که او را مدتی طولانی بدون سرپرست در خانه تنها بگذارید. ممکن است پدر یا مادر صبح سر کار برود و کودک را در خانه تنها بگذارد و از او بخواهد که صبحانه و ناهار خود را خودش درست بکند و به مدرسه برود. ممکن است چنین کودکی به اندازه کافی غذای سالم نخورد یا ساعت ها به تماشای تلویزیون بپردازد یا آنکه به جای مدرسه رفتن به مرکز خرید برود. در موارد شدیدتر این قبیل کودکان ممکن است در موقعیت هایی قرار بگیرند که دچار آسیب شوند یا مورد سوء استفاده جنسی قرار بگیرند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
