در مراحل اولیه، سرطان پستان معمولا بدون علامت است. توده در پستان یا زیر بغل که پس از چرخه قاعدگی ادامه دارد. اغلب اولین نشانه آشکار سرطان پستان است. سرطان سینه معمولا بدون درد است . تورم در زیر بغل از علائم سرطان پستان است. توده ها معمولا در ماموگرافی قابل مشاهده است.
سرطان پستان، بیماری است که سلولهای بیمار، بافتهای پستان را دربرمیگیرد.
پستان، از لوبها و مجاری لنفاوی تشکیل شده است. هر پستان 15 تا 20 بخش دارد که لوب خوانده میشود که خود، از بخشهای کوچکتری به نام لوبول تشکیل شده. این لوبولها از تعداد زیادی پیازهای کوچک تشکیل شده که تولید شیر میکنند. تمام بخشهای مذکور توسط مجاری لنفاوی به هم متصل شده اند.
هر پستان از رگهای خونی و لنف ها تشکیل شده است. رگهای لنفاوی مایع بیرنگی به نام لنف را در خود دارند. رگهای لنفی به غدد لنفاوی میرسند که ساختمانهای لوبیا شکل کوچکی هستند که در بدن یافت میشوند. آنها جلوی برخی از مواد در لنف را میگیرند و در مقابله با عفونت و بیماریها کمک میکنند. خوشه هایی از غدد لنفاوی در زیر بغل، بالای ترقوه و در سینه موجود است.
رایج ترین سرطان پستان سرطان داکتال است که در سلول های داکت آغاز می گردد. سرطان هایی که در یاخته ها شکل میگیرد، سرطان یاخته ای نامیده می شود و در هر دو پستان دیده می شود. نوع دیگر، سرطان التهابی است که در آن پستان قرمز، گرم و ورم کرده است.
هر چیزی که احتمال خطر بیماری را در فرد افزایش دهد یک عامل خطر محسوب می شود.
عوامل خطر سرطان پستان عبارتند از:
- سن بالا
- یائسگی زودهنگام
- حاملگی در سنین بالا یا نداشتن بارداری
- تاریخچه داشتن سرطان پستان یا انواع دیگر بیماری های مربوط به پستان
- داشتن مادر یا خواهر مبتلا به سرطان پستان
- درمان با اشعه/تابیدن پرتو به سینه
- بافت های پستان که در ماموگرافی سفت نشان داده شده است
- گرفتن هورمون استروژن و پروژسترون
- مصرف نوشیدنی های الکلی
- سفیدپوست بودن
گاهی سرطان پستان به علت جهش ژنتیکی است
ژن های سلول ها حاوی اطلاعات موروثی هستند که از والدین به ارث می رسند. سرطان های پستان موروثی 5 تا 10 درصد سرطان پستان را تشکیل می دهند. برخی از ژن ها که به نوعی با سرطان پستان در ارتباط هستند در برخی از گروه های قومی بیشتر دیده می شوند.
در زنانی که حامل ژن های مرتبط با سرطان پستان هستند، یا یکی از پستانهایشان مبتلا به سرطان است، احتمال درگیری پستان دیگر بالا میرود.. این زنان در معرض خطر بیشتر سرطان تخمدان نیز هستند و ممکن هست به انواع دیگر سرطان نیز مبتلا شوند. مردانی هم که حامل ژن های مرتبط با این نوع سرطان هستند در معرض خطر اینگونه بیماری ها هستند.
آزمایشهایی برای تشخیص اینگونه ژن ها تعبیه شده است، البته این آزمایشها برای افرادی که این بیماری در خانواده هایشان جریان دارد انجام می گیرد. آزمایشاتی که پستان را بررسی می کند برای تشخیص این نوع سرطان مناسب است.
اگر تغییراتی در پستان مشاهده شود می بایست به پزشک مراجعه کرد و یا آزمایش هایی به شکل زیر انجام گیرد:
- ماموگرافی
- بافت برداری: برداشتن برخی از بافت های پستان تا زیر میکروسکوپ توسط یک پزشک بررسی شود و مشکل مورد نظر قرار بگیرد. اگر توده ای در پستان مشاهده شود پزشک می بایست بافت برداری را به طور دقیق تر آغاز کند. 4 مدل بافت برداری وجود دارد که عبارتند از:
– بافت برداری هامپ: برداشتن تکه کامل یا بافت مشکوک
– بافت برداری منطقه ای: برداشتن قسمتی از بافت مشکوک
– بافت برداری هسته ای: برداشتن کل یا بافت مشکوک با استفاده از سوزن پهن
– بافت برداری سوزنی: برداشتن قسمتی از لومپ یا بافت مشکوک یا مایع با سوزنی نازک.
- آزمایش گیرنده استروژن و پروژسترون: آزمایشی برای بررسی تعداد گیرنده های هورمونی در بافت بیمار است. اگر سرطان در بافت باشد، میتوان در آزمایشگاه بررسی کرد که آیا استروژن و پروژسترون بر رشد توده سرطانی تاثیر دارد یا نه. در ضمن این آزمایش نشان می دهد که آیا هورمون درمانی می تواند جلوی رشد توده را بگیرد یا نه.
عوامل مشخصی در بهبود و درمان این بیماری دخیل اند:
- مرحله بیماری( اینکه سلولهای سرطانی تنها در پستان هستند یا به دیگر بافت های بدن نیز رسیده است).
- نوع و مدل این بیماری.
- تعداد گیرنده های هورمونی در بافت سرطانی(استروژن و پروژسترون)
- سن، سلامت کلی و وضعیت یائسگی وی.
- آیا بیماری تازه تشخیص داده شده یا در بازگشت دوباره است؟
