در کودکانی که در دوران کودکی با آنها بدرفتاری شده دلبستگی ناایمن عادی است. کودکانی هم که مورد بی توجهی والدین خود قرار گرفته اند می توانند هر یک از الگوهای دلبستگی ناایمن را از خود نشان دهند. از طرفی هم از آنجایی که غفلت پدر یا مادر از کودک نوع شدیدی از بی تفاوتی به کودک محسوب می شود کودکانی که مورد بی توجهی قرار گرفته اند به احتمال بیشتری حجم تقاضاها و خواسته های خود را از والدین خودش کاهش می دهند و صدایشان را پایین می آورند.
کودکانی که از نظر جسمانی مورد سوء استفاده قرار گرفته اند در زمینه نیازهای دلبستگی خود معمولا در دسته سازمان نایافته قرار می گیرند این عنوان بدین معناست که آنها همواره صرفا یکی از راهبردهایی را که قبلا در توضیح دادم به کار نمی برند. آنها بعضی وقت ها عصبانی هستند و به آرام شدن نیاز دارند در حالی که بعضی وقت ها از خانه فرار می کنند یا از برقراری رابطه نزدیک با دیگران اجتناب می ورزند. دلبستگی سازمان نایافته عمدتا در کودکانی دیده می شود که یا مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند یا سوء استفاده جسمی. جای تعجب نیست که کودکانی که مورد سوء استفاده قرار گرفته اند دچار گیجی و سردرگمی باشند چون کسی که می تواند آنها را آرام کند همان شخصی است که به آنها آسیب می رساند.
چنانچه کودکی که مورد بدرفتاری قرار گرفته است با یک بزرگسال مثلا با یک معلم یا یکی از اقوام خود رابطه ایمنی برقرار کند در بزرگسالی کمتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار خواهد داشت. صرفا کودکانی در معرض خطر بیشرتی برای ابتلا به افسردگی قرار دارند که هم مورد بدرفتاری قرار گرفته باشند و هم دلبستگی ناایمن داشته باشند. از طرف دیگر شانس این که کودک شخص دیگری را پیدا کند که بتواند به او دلبستگی ایمن پیدا کند کم است. این امر تا حدودی به این خاطر است که این قبیل کودکان سوء رفتاری را که والدین با آنها داشته اند به هر بزرگسال دیگری تعمیم می دهند. کودکانی که مورد بدرفتاری قرار نگرفته اند معمولا در ارتباط های خود با افراد مختلف مجموعه ای از راهبردهای مرتبط با دلبستگی را از خود نشان می دهند. برای مثال کودکی می تواند به والدین خود دلبستگی ایمن داشته باشد اما در مورد معلم انتقادگر و پر توقع خود احساس دلبستگی ناایمن کند. معمولا کودکان کسانی را که از آنها مراقبت می کنند دسته بندی
می کنند و بر اساس ویژگی های واقعی هر یک از روابط خود با دیگران به آنها دلبستگی ایمن یا ناایمن پیدا می کنند. از طرف دیگر کودکانی که مورد بدرفتاری قرار گرفته اند به احتمال بیشتری همان راهبرد ناایمن را در تمامی روابط خود با دیگران به کار می برند شاید به این دلیل که فکر
می کنند این بزرگسالان هم با آنها به همان طریقی رفتار خواهند کرد که والدینشان با آنها رفتار کرده اند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
