رشد دندان در نوزاد از اوایل پنج ماهگی او آغاز می شود و تا 30 ماهگی او حدودا رشد دندان ها به پایان می رسد و در این سن کودک شما دارای 20 دندان خواهد بود. رویش دندان ها ابتدا از دندان های پیشین فک پایین شروع می شود در ادامه دندان های پیشین بالا شروع به بیرون آمدن می کند به همین صورت دندان های کناری و آسیب بیرون می آیند.
رشد دندان‌ها، صرفاً موجب بيماري نوزاد نمي‌شود بلكه علايم رويش دندان‌هاي او، از سه ماهگي با ريختن آب دهان، شل شدن مختصر مدفوع و بروز تك سرفه‌ها به دليل آبريزش دهان آغاز مي‌شود و به مرور در پنج ماهگي لثه‌ها با خارش و التهاب همراه شده و نوزاد براي رفع اين علائم آزاردهنده، دست‌هايش را به لثه‌ها كشيده و يا اجسامي را وارد دهانش مي‌كند كه آلوده بودن اين اجسام، انتقال ويروس به بدن نوزاد و همچنين بروز اسهال، تب و يا سرماخوردگي را به همراه دارد.
معمولاً رشد دندان‌هاي شيري، آبسه، عفونت و يا ناراحتي خاصي را نيز براي نوزاد ايجاد نمي‌كند اما كم اشتهايي، تغيير ذائقه و يا كاهش وزن‌گيري از خصوصيات طبيعي اين دوره محسوب مي‌شود.
رويش دندان‌ها
رويش دندان‌هاي نوزاد، در فاصله زماني دو ساله و با خصوصيات ويژه و خاصي همراه است.
نوزاد در اين دوران، آزردگي خاطر، آشفتگي و بي‌قراري‌هايي را تجربه مي‌كند كه در نهايت منجر به رشد دندان‌هاي شيري او خواهد شد.
دكتر صديقه ابراهيمي متخصـص اطـــفـــال
و فلوشيپ اعصاب و روان كودكان در مورد اين دوران مي‌گويد: به طور عمده رشد دندان‌ها، از پنج ماهگي آغاز مي‌شود و شيرخواران چهار روز قبل و بعد از رويش دندان‌ها با عوارضي مثل ريختن آب دهان، تب، بي‌قراري و احساس درد در ناحيه گوش همراه هستند.
دكتــر ابــوالحسن مصاحب متخصص بهداشت و تغذيه كودكان نيز در خصوص دوره رويش دندان‌هاي شيرخواران ادامه مي‌دهد: به طور معمول انتظار مي‌رود حداقل دو عدد از دندان‌هاي نوزاد تا سنين يك سالگي رشد كند اما ممكن است رشد دندان‌هاي بعضي از نوزادان به دليل مسائل ژنتيكي، كمبود ويتامين دي، كلسيم و يا مستعد بودنشان به عارضه نرمي استخوان با تأخير همراه باشد كه در اين صورت بايستي توسط پزشك درمان شود. وي مي‌افزايد: گاهي اوقات تأخير رشد دندان‌هاي نوزاد با علائمي مثل: برجستگي پيشاني، گشادي ملاج، پهن شدن مچ دست، برجسته شدن دنده‌ها و ايجاد شيارهايي در ميان دنده‌ها، بروز مي‌كند كه با معاينه باليني پزشك قابل تفهيم و درمان است و در مواردي هم كه نوزاد از اين علائم باليني برخوردار نباشد انجام آزمايشات خاص و عكسبرداري از مچ دست راه تشخيص علت تأخير رشد دندان‌هايش است.
تسکین درد رويش دندان شيری
براي درمان بي‌قراري و كاهش دردهاي آزاردهنده دوران شيرخوارگي، از ژل‌هايي استفاده مي‌شود كه خاصيت
بي‌حس كنندگي دارند اما دكتر صديقه ابراهيمي معتقد است در بعضي مواقع مصرف اين ژل‌ها جلوي رشد دندان‌ها را خواهند گرفت. وي اضافه مي‌كند: در طب سنتي ايراني، طب هندي، طب چيني و تا حدودي هم طب يوناني، از گياه بابونه به عنوان مسكن، ضد اضطراب، آرامش بخش و ضدعفوني كننده ياد شده است و يكي از داروهاي گياهي ضدالتهابي محسوب مي‌شود كه كاربردهاي متفاوتي داشته و به ندرت عوارضي را به همراه دارد.
بهتر است يك قاشق غذاخوري از گل بابونه را در آب جوش براي 10 دقيقه قرار داده و سپس پنبه را به آن آغشته كرده و روي لثه نوزاد به صورت موضعي ضماد کرده و ماساژ داد. پس از چهار روز كاهش مشكلات و التهاب لثه مشهود است.
دكتر ابوالحسن مصاحب نيز معتقد است بابونه خاصيت تسكيني غيرمستقيم دارد و گياهي ضداسپاسم بوده كه در رفع دل دردها، نفخ و گاز معده مؤثر است.
همچنين درخصوص نوزادان هم قابليت استفاده داشته و مصرف يك تا سه قاشق چايخوري از آن در طول شبانه‌روز و يا استفاده موضعي آن روي لثه‌هاي نوزادان، براي كاهش دردهاي دوره رويش دندان‌ها كمك‌كننده است.
عوارض احتمالي اين گياه
تمامي داروها اعم از گياهي و شيميايي ممكن است عوارض يا موارد آلرژيك را بر جاي بگذارند.
دكتر صديقه ابراهيمي، درخصوص عوارض يا موارد آلرژي‌زايي گياه بابونه تأكيد مي‌كند: به مادراني كه از دم كرده گياه بابونه، براي رفع بي‌قراري شيرخواران استفاده مي‌كنند توصيه مي‌شود: ابتدا مقداري از دم كرده بابونه را روي پوست ساعد دست شيرخوار آزمايش كنند و اگر 12 تا 24 ساعت بعد از استفاده، علائم آلرژيك پوستي مثل قرمزي يا خارش ايجاد نشده بود از اين دم كرده به صورت ماساژ موضعي استفاده كنند.
دكتر ابوالحسن مصاحب هم در اين زمينه می گوید: «در مورد دم كرده بابونه، عوارض نادري ديده شده است اما در صورتي كه مصرف اين دم كرده، راش يا دانه‌هاي ريز و قرمز رنگ، كهير و يا عوارض گوارشي مثل اسهال و استفراغ را براي نوزاد ايجاد كند، نبايد استفاده شود.»
