هیجاناتی از این قبیل به همان ترتیب که در مدارهای عصبی انسان قرار می گیرند در مدارهای عصبی حیوانات رده بالاتر مانند سگ و گربه و اسب و میمون هم وجود دارد. از این روست که انسان می تواند با این حیوانات ارتباط عاطفی برقرار کند. داروین خاطر نشان می سازد که توانایی نوزادان به ابراز هیجاناتشان حتی قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند اهمیت عمده ای در تنازع بقای آنان دارد. اگر به نظرمان بیاید که نوزادمان ترسیده است با در آغوش گرفتنش او را آرام می کنیم اگر از گرسنگی گریه کند به او شیر می دهیم و هر گاه از خوشحالی قهقهه بچگانه سر دهد با او بازی می کنیم. هیجانات به ما فرصت می دهند که شرایط موجود را بزرگ نمایی کنیم یا به عواملی که آن را پدید آورده توجه کنیم. اگر نوزادان هیجانات خود را بروز ندهند احتمالا از بین می روند چون ما بدون آن هیجانات نمی دانیم چگونه از آن ها نگهداری کنیم.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
