هیجانات به خودی خود بازتاب های غریزی و خودکار ما هستند مانند ترشح بزاق دهان هنگام گرسنگی یا عقب کشیدن دست هنگام تماس با اتوی داغ که فاقد ارزش معاشرتی و اجتماعی اند. این قبیل هیجانات ارزش بسزایی در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها دارند. انسان ها در نحوه ابراز هیجانات خود تا حدودی اختیار دارند ولی گاهی در ابراز آن با مشکلاتی مواجه می شوند مثلا اگر شخصی خمشگین شود و برای ابراز آن همسرش را کتک بزند هم از نظر اجتماعی و هم از دیدگاه روان شناختی کار ناشایستی انجام داده است. اما چنانچه ناراحتی خود را به همسرش اعلام و تلاش کند با وی به تفاهم برسد یا خشم خود را با روی آوردن به فعالیتی ورزشی یا تمرکز بیشتر روی شغل خود مهار کند رفتارش از هر دو حیث شایسته و قابل قبول است. نکته جالب توجه اینجاست که ما نه تنها تلاش می کنیم نحوه ابراز هیجانات خود را مهار کنیم بلکه اکثرا به این باور می رسیم که می توانیم بعضی احساسات و هیجانات را در خود خاموش کنیم و این امری تقریبا ناممکن است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
