درمانگران شناختی سعی دارند ما را با دانش رایج مسلح کنند. آن ها از ما می خواهند که روی خودمان پژوهش انجام دهیم یعنی خودمان را به صورت عینی در نظر بگیریم و از مشاهداتمان نتایج لازم را به دست آوریم و صحت مشاهدات انجام شده را با تجربیات گسترده تر محک بزنیم. این درمانگران ممکن است روش های متفاوتی را توصیه کنند اما در نهایت به این راهکارها خواهیم رسید.
شناخت موقعیت های تنش آفرین
بررسی کردن افکار و رفتارمان زیر فشار تنش
تعیین اینکه کدام باورها شالوده واکنش ما به تنش است.
یاد گرفتن راه مقابله با این گونه باورها
تشخیص واکنش های جایگزین برای برخورد با تنش
بررسی اثرات واکنش های یاد شده و جا دادن آن در نظام باورها و الگوهای رفتاری در صورت موفقیت و تغییر و اصلاح آن در صورت عدم موفقیت.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
