به عنوان مثال فرض کنیم در ازمایشگاهی به دانشجویان یک وسیله کنترل از راه دور بدهند تا به بازی ویدیویی بپردازند. این دانشجویان خبر ندارند که وسیله کنترل از راه دور کار نمی کند و دستگاه در واقع برنامه از پیش مشخص شده ای را پخش می کند. در این موقعیت افراد افسرده نقص دستگاه را سریع تر متوجه می شوند و خرابی وسیله کنترل از راه دور را به آزمایش کننده اطلاع می دهند. در حالی که دانشجویان غیر افسرده خوش بینانه به فشار دادن دکنه های دستگاه می پردازند. در واقع این دانشجویان با خطای تصوری گمان می کنند که دستگاه کنترل از راه دور کار می کند. اما دانشجویان افسرده در حالتی که واقع گرایی افسرده گونه نام دارد پایدار می مانند. چنین به نظر می آید که افراد طبیعی دنیا را با عینک خوش بینی مشاهده می کنند برخی از خطاهای تصوری خاصی برخوردارند که آن ها را در برابر ناامیدی و درماندگی حفاظت می کند. در صورتی که افراد افسرده از آن گونه تصورات بی بهره هستند و در نتیجه هم ناشادترند و هم خردمندتر.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
