اشخاص افسرده حساسیت زیادی به برخورد دیگران دارند اما برداشت آنان چنان تعریف شده است که افسردگی شان را تشدید می کند. در کارگاه های آزمایشی مشاهده می شود که اشخاص افسرده نشانه های خوشحالی را در دیگران نمی بینند اما در برابر نشانه های اندوهگینی در دیگران حساسیت مفرط به خرج می دهند. به این ترتیب خوشحالی دیگران آنان را خوشحال نمی کند ولی اندوه دیگران در آن ها اثر مضاعف دارد. در واقع ذهن افسردگان در برابر خودشان و احساسات دیگران نفوذپذیر است. دستگاه های گیرنده و تشخیص دهنده این اشخاص هم خراب است و مقاصد دیگران را به سادگی تشخیص نمی دهند زیرا خواسته ها و نیازمندی های آنان از دیگران برداشت و قضاوتشان را به هم می ریزد. آن ها از خاصیت فرافکنی دفاعی یعنی نسبت دادن احساسات خود به دیگران و درون فکنی دفاعی یعنی ضمیمه کردن احساسات دیگران به خود بیش از اندازه استفاده می کنند و به این ترتیب احساساتشان در برقراری ارتباط با دیگران دچار اختلال و سردرگمی می شود.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
