پژوهش های گسترده نشان می دهد که ورزش ونرمش به اندازه داروهای ضد افسردگی و بازدارنده های اختصاصی جذب مجدد سروتونین موثر است. چند بررسی دیگر درباره میانسالان هم نشان می دهد که روزانه سه بار ورزش پر جنب و جوش در کوتاه مدت دست کم به اندازه داروی زولوفت کارآیی دارد و بزرگسالانی که به ورزش و نرمش ادامه می دهند شانس بالایی دارند که از ابتلا به افسردگی در آینده مصون بمانند. همچنین پژوهشی در 2007 میلادی نشان می دهد که ورزش در داخل خانه و ورزش های گروهی و داروی زولوفت همگی به طورمساوی بهتر از دارونماها در درمان افسردگی عمل می کنند. مطالعات بسیار دیگری هم به همین نتیجه رسیده اند ولی از آنجایی که داروها به طور مرتب مورد تبلیغ قرار می گیرند اخبار مربوط به اثرات ورزش و نرمش تحت الشعاع قرار گرفته اند. نرمش و فعالیت های ورزشی بخش مهمی از زندگی انسان های خوشبخت را تشکیل می دهد. به زبان ساده هر چه بیشتر ورزش کنید احساس بهتری خواهید داشت. تال بن- شیار، پژوهشگر در رشته نشاط و شادمانی می گوید ورزش نکردن مانند خوردن داروی افسردگی آور است و بدن انسان به گونه ای طراحی شده که باید هر روز در فعالیت باشد فعالیت هایی چون کشاورزی، ساخت و ساز و شکار.
شاید از همه مهتر این واقعیت است که ورزش رشد سلول های تازه عصبی را در مغز انسان بر
می انگیزد. افسردگی ظاهرا رشد سلول های تازه عصبی را کند می کند و داروها و روان درمانی هر دو این فرآیند را وارونه می کنند. البته ورزش از هر دو ابزار یاد شده کم هزینه تر است. تولید سلول های تازه عصبی با توانایی انسان برای یاد گرفتن مهارت های جدید مرتبط است و موضوع و هدف این کتاب هم درست همین مطلب است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
