کسانی که خوشبختی را به صورت حرفه ای مورد مطالعه قرار می دهند آن را به دو بخش متمایز تقسیم می کنند:یکی شادمان بودن که همان احساس خوشحالی کردن است.
دومی رضایتمندی که حالت آرام تر و پایدارتری است و هنگامی انسان به آن می رسد که به خواسته هایش رسیده یا به هدف پر ارزشی نائل شده باشد.
نکته ظریف تر از دو حالت بالا هدفمند بودن یا احساس اهمیت کردن است یعنی انسان احساس کند که زندگی اش در مجموع فراتر از گذران روزهاست. افراد افسرده البته در همه این موارد با کمبود مواجه هستند اما رضایتمندی و اهمیت داشتن دور از دسترس آنان است به ویژه هنگامی که گمان کنند زندگی آنان در اثر سال ها افسردگی و رفتار خود منهدم کننده و انتخاب های غلط آسیب دیده است. با وجود این حتی چنانچه انسان احساس کند زندگی اش تاکنون تهی بوده است باز هم رسیدن به احساس رضایتمندی و هدفمندی نسبی امکان پذیر است. یکی از کارهایی که فرد افسرده می تواند بکند این است که برای خود هدف هایی را در نظر بگیرد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
