اکنون نوجوانان علاوه بر تلویزیون، تلفن همراه خود را دارند. مرتبا به یکدیگر پیام می فرستند و مدام در شبکه های اینترنتی هستند. برای والدین باقی ماندن در دنیای نوجوانان روز به روز مشکل تر می شود و دوران نوجوانی زودتر آغاز می گردد. من به نوبه خود از اینکه فرزندانم ابراز کردند که دیگر برایشان جالب نیستم به شدت احساس ناکامی کردم. بایستی به خاطر داشته باشیم که نوجوانان احتمالا از این مرحله زندگی عبور می کنند و در دوران بزرگسالی روابط خوبی را با پدر و مادر خواهند داشت. لیکن برخی والدین افسرده این واقعیت را نمی بینند و احساس
می کنند که فرزندانشان آن ها را طرد کرده اند و به آن جنبه شخصی می دهند. این مشکلات می تواند به کشمکش های شدید بینجامد و به جایی برسد که فرزندان به سوی والدین خود باز نگردند. از سوی دیگر والدین ممکن است هر یک با ورود به یک زندگی زناشویی دیگر برای خود دنیای تازه ای بسازند خانه را ترک کنند و در برنامه جدید زندگی شان جایی برای نوجوان در نظر گرفته نشده باشد. نوجوانی که دور از خانه در دانشگاه تحصیل می کند ممکن است دریابد که اتاق خواب او به مصرف دیگری رسیده ولی لب به اعتراض نمی گشاید چون نمی خواهد احساس کنند که هنوز وابسته است. چنین وقایعی می تواند به جدایی دائمی منجر شود. ما لازم است در نظر داشته باشیم که فرزندانمان باید استقلال خود را به اثبات برسانند ولی همیشه پنجره ای را به روی آن ها باز بگذاریم.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
