ما باید از این خواسته صرف نظر کنیم که عزیزانمان فقط به این خاطر که ما را دوست دارند باید درکمان کنند. اگر خودمان به دیگران نگوییم چه خواسته ای داریم بی تردید نمی توانیم انتظار دریافت آن را داشته باشیم. اگر به دیگران نگوییم چه احساسی داریم نمی توانیم از آن ها انتظار داشته باشیم که ما را درک کنند. بنابراین یاد بگیریم که با زبانی صریح و واضح و به طور مستقیم سخن بگوییم و میان گفته هایمان و لحنی که آن را ادا می کنیم هماهنگی وجود داشته باشد. همچنین موظف هستیم که به آنچه دیگران به ما می گویند با دقت گوش کنیم و اگر درست متوجه نشدیم توضیح بخواهیم.
به یاد داشته باشیم که افراد افسرده به آسانی تسلیم می شوند و در مواردی که نمی توانند منظور خود را بفهمانند به گفتگو خاتمه می دهند. آنان احساس می کنند زبانشان بند آمده و خشمگین می شوند در نتیجه می پندارند که مورد سوء تفاهم و تحمیل قرار گرفته اند و ناامید می شوند. به جای این بهتر است که فرد افسرده سعی کند آرامش را برقرار کند روی احساس خود تمرکز و آن را از دریچه دیدگاه خود بیان کند. برای اینکه طرف مقابل منظور شما را بفهمد می توانید از او بخواهید تا با سوال کردن از واقعیت مقاصد شما آگاه شود.
ما باید ارتباط برتر را یاد بگیریم یعنی نیرویی که به ما توان می دهد درباره شیوه گفتگو کردن بحث و تبادل نظر کنیم در این زمینه می توانیم پرسش هایی این چنین مطرح کنیم: آیا من منظور شما را درست فهمیده ام؟ آیا منظور خودم را به روشنی اعلام کرده ام؟
تلاش کنید برون گرا باشید و دست دوستی به سوی دیگران دراز کنید بخندید و با مردم به گفتگو بپردازید. انسان های برون گرا شانس بیشتری دارند که خود را خوشبخت بدانند یا شاید بتون گفت انسان های شاداب تر دارای برون گرایی بیشتری هستند. واقعیت برای ما روشن نیست و اهمیتی هم ندارد. پژوهشی روی دانشجویان دانشگاه نشان می دهد هر دانشجویی که رفتارش برون گرایانه است از دیگران خوشحال تر است و حتی دانشجویان درون گرا هم در مقاطعی که وانمود می کردند برون گرا هستند شادتر بودند. این پژوهش ثابت می کند هر فردی که شهامت و اراده معاشرتی بودن را دارد در اثر آن به خوشحالی دست می یابد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
