بسیاری از بیماران نمی توانند آگاهانه واقعه ای را که باعث شروع مشکل شان شده است به خاطر بیاورند. این موضوع معمولا زمانی رخ می دهد که واقعه ناگوار در دوران کودکی رخ داده باشد و بیمار قادر به یادآوری آن نیست و از طریق توصیفاتی که خانواده اش می کنند از وجود چنین اتفاقی باخبر می شود. به علاوه احتمال دارد بیمار آن اتفاق را در ذهنش سرکوب کند و نتواند سوء استفاده و یا غفلتی را که تجربه کرده است به خاطر آورد. از نظر بالینی غالبا اضطراب به عنوان خاطره ای از اتفاق ناخوشایندی که سابقا در زندگی بیمار رخ داده است باقی می ماند. بسیاری از بیماران درست زمانی که فکر می کنند اوضاع رو به راه است و همه چیز خوب پیش می رود دچار حمله هراس می شوند یا اضطراب شان به شدت افزایش می یابد. به نظر می رسد وضعیت مذکور واکنش بدن برای یادآوری این موضوع است که درست وقتی همه چیز خوب است و بیمار احساس آرامش می کند اضطراب وجود دارد. فروید هم به این مطلب اشاره می کند و معتقد است بیماران هیستریک (افرادی که از علایم جسمی ناشی از استرس رنج می برند) در واقع از خاطرات شان رنج می برند. او در مقاله خود با نام تکرار، یادآوری و حل و فصل پیشنهاد می کند که ما الگوهای مان را بارها و بارها به همان طریقی که در گذشته برای مان اتفاق افتاده است تکرار می کنیم. این پدیده با اطلاعات موجود در علم عصب شناسی جدید در مورد حافظه رویه ای یا حافظه کارهای تکراری که نیازمند تفکر آگاهانه نیستند مطابقت دارد. این مطلب علت بروز نشانه های جسمی خاص در واکنش های سالگرد می باشد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
