همه می دانند که انسان ها از زمانی که خلق شده اند با اضطراب دست به گریبان بوده اند. واژه اضطراب برگرفته از یک کلمه آلمانی به معنای ترس می باشد.
واژه هراس نیز از یک افسانه یونانی گرفته شده است که بر اساس آن پن خدای حاصل خیزی در مناطق متروک و ویران، ترسی شدید و نامعقول را در دل مسافران می انداخت. سیستم اضطراب بخشی ذاتی از وجود انسان است که به راه اندازی سیستم حیاتی جنگ یا گریز کمک می کند و از قدیمی ترین اعصاب (عصب های بینی) و ارتباطات آن ها با مغز استفاده می کند. قبایل آفریقایی، ساکنان جزایر پولینزی و قبایل آمریکایی نیز مواردی از بروز اضطراب را گزارش کرده اند. دلایلی که برای علایم اضطراب ذکر می شد شامل تسخیر بدن توسط روح شیطان، بی احترامی به قوانین قبیله یا از دست دادن روح بود. درمان این مشکلات به روش های مختلفی مثل دعاخوانی، یافتن روح و اعتراف به بی احترامی نسبت به قوانین ا نجام می شدند. در اوایل قرن بیستم فروید نظریه خود را مطرح کرد و از فن هیپنوتیسم که توسط جین- مارتین چارکات مطرح شده بود استفاده کرد و روانکاوی را به عنوان یک فن و مکتب تفکر بنیان گذاری نمود. این رویکرد پیشرو تمام روش های روان درمانی جدید می باشد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
