احساس گناه ناآگاهانه یعنی تلاش برای رنج دادن خود به خاطر اعمال و به ویژه موقعیت هایی که افراد معتقدند لایق آن ها نیستند- می تواند زندگی انسان ها را تخریب کند و سبب شود که آن ها به دلیل اعمال نادرستی که انجام نداده اند خود را تنبیه کنند. احساس شرم از این هم بدتر است این حالت یک هیجان بنیادی تر است که موجب احساس تحقیر، نقص و خواری می شود. انسان ها سعی می کنند حس شرمساری خود را پنهان کنند. به همین دلیل بیمارانی که احساس گناه می کنند در جلسات درمانی به اشتباهات شان اعتراف می کنند و خود را سبک تر می نمایند اما افرادی که احساس شرم می کنند تمایل دارند اضطراب شان را مخفی کنند. پنهان کردن افکار واحساسات شرم آور باعث می شود که همین مسایل محور درمان شوند و در نهایت خنثی کردن این فشارها، موجب رهایی بیماران از علایم و مشکلات شان می شود.
غالبا علت بروز احساساتی مثل اضطراب، گناه و شرم مسایل جنسی و پرخاشگرانه است. تجربه تکانه های جنسی یا خیالبافی در مورد موضوعات غیر قابل قبول از نظر اجتماعی، باعث بروز احساس گناه ناامنی و شرم می شوند. هم چنین خشونت و پرخاشگری، غیر قابل تحمل به نظر می رسند. اضطراب به دلل وجود این هیجانات بروز می کند و به مغز هشدار می دهد که آن ها را مدیریت کند. برای مثال ممکن است بیماری که دست هایش را به طور وسواسی می شوید علت بروز این کار را احساس کثیفی خود به دلیل دنبال کردن یک زن زیبا بداند او سعی می کند با شستن مکرر، گناهش را پاک کند. هم چنین زنی که به دلیل درد در قفسه سینه حین بروز یک حمله هراس به اورژانس بیمارستان آمده است ممکن است تصادفا بیان کند که قصد داشته به همسرش خیانت کند. مردی که با یک پسر جوان روابط جنسی برقرار کرده است احتمال دارد دچار علایم وسواس شود. او ممکن است این رابطه را مخفی نگاه دارد تا نیازهای جنسی شدید و علاقه مندی اش به پسر بچه پنهان بماند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
