در اغلب موارد ریشه اضطراب بزرگسالان در دوران کودکی شان است. نشانه های اضطراب کودکان عبارتند از گریه کردن، مشکل در جدا شدن از والدین و رفتن به مدرسه، اختلال خواب، شب ادراری، از دست دادن کنترل دفع، شکنجه دادن حیوانات، آتش افروزی، تخریب وسایل، رفتارها و کنجکاوی های جنسی غیر معمول، عادات غذایی عجیب، اشتغال ذهنی جدید یا نامتعارف در مورد وزن یا شکل بدن، بیان این نکته به والدین که حس خوبی در مورد خودشان ندارند یا احساس عصبانیت می کنند. در دوران نوجوانی نیز اضطراب خود را به اشکال مختلفی نشان می دهد. زیربنای رفتارهایی مثل بی بند و باری جنسی، مصرف مواد، تهدید یا انجام رفتارهای خشن، عملکرد تحصیلی ضعیف یا کمرویی، رفتارهای اجتماعی نامناسب در این دوره سنی اضطراب می باشد.
مقایسه اضطراب کودکان در عصر حاضر با نسل های پیشین موضوع جالب توجهی است. با در نظر گرفتن تعداد فزاینده کودکان امروزی که از داروهای روان پزشکی استفاده می کنند می توان به نرخ بالای اضطراب در میان آن ها پی برد. خانواده ها با غفلت کردن از نیاز کودکان به زمان و توجه می توانند بزرگترین عوامل شکل گیری اضطراب در آنان باشند. چنین برخوردی سبب می شود که کودکان احساس پوچی کنند و برای پر کردن خلاء روحی خود به روابط نامناسب، مصرف الکل یا فعالیت های فراطی برای جلب توجه متوسل می شوند. اگر فکر می کنید کودک یا نوجوان شما دچار هر نوع اضطرابی شده است حتما به یک متخصص مراجعه کنید.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
