بیماران صرفا به خاطر دارو درمانی یا توانایی ما در تشخیص دادن بیماری شان مجددا به مطب باز نمی گردند هر چند که این موارد هم در تصمیم آنان برای گرفتن وقت بعدی نقش دارند. بیماران باز می گردند چون احساس می کنند به سخنان شان گوش داده شده است و جدی گرفته شده اند. یک بیمار ممکن است دایما غرولند کند، حتی فریاد بزند بگوید که بی نهایت از ما متنفر است زمانی که با ما صحبت می کند احساس ناامنی دارد یا حتی از این که در یک ساعت مشخص باید در مطب ما حاضر شود بسیار ناراحت است. احساسات بیماران بیشتر با حرکت بدن شان مشخص می شود نه کلماتی که بر زبان می آورند. این که خالصانه ترین احساسات افراد- چه با آن راحت باشند چه نباشند- توسط فردی دیگر فهمیده شود احتمالا قوی ترین نیروی بین انسان هاست و این احساس فهمیده شدن می تواند سالم ترین جنبه های روابط اولیه مادر- نوزاد را بیرون بکشد.
در نهایت جدی گرفته شدن، به خودی خود، اضطراب را کاهش می دهد. فهمیدن این که مکانی وجود دارد که در آن جا فهمیده می شوید می تواند این احساس را در شما ایجاد کند که قادر به مدیریت وضعیت خود هستید. شناخت منبع این احساسات تنها زمانی و در حضور فردی اتفاق می افتد که به اندازه کافی و از نزدیک به شما گوش سپرده و برخی از حالاتی را که شما تجربه می کنید درک نموده باشد. خوب گوش دادن برگ برنده در درمان هایی است که بر مبنای صحبت کردن قرار دارند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
